21 نوامبرروز جهانی تلویزیون

روز جهانی تلویزیون، مصادف با روز بیست و یکم نوامبر در تقویم تاریخ میلادی می‌‏باشد .
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۶م، بیست ‌و یکم نوامبر را به‌‏عنوان «روز جهانی تلویزیون» تعیین کرد. سازمان ملل متحد هدف از چنین اقدامی را ترغیب کشورها به تبادل برنامه‌های تلویزیونی به‌ویژه برنامه‌هایی اعلام کرد که برای گسترش صلح، توسعه‌ی اجتماعی و اقتصادی و تقویت مسائل فرهنگی جامعه ساخته می‌شود .
تلویزیون به تأثیر‌گذار‌ترین رسانه در عصر ما مبدل شده است. تلویزیون عرصه‌ای برای نمایش تصاویر، فرم‌ها و سبک‌هایی است که انسان را احاطه کرده است. تلویزیون، مردمی‌ترین و پرمخاطب‌ترین مدیوم برای ارتباطات و اطلاع‌رسانی است چرا که به‌راحتی مطالب را به مخاطبان از هر گروه سنی و قشری که باشند، ارائه می‌دهند .
تماشای تلویزیون و دریافت اطلاعات از طریق این رسانه به سواد نیاز ندارد و به‌‏همین دلیل، این رسانه در کشورهای عقب‌مانده و در حال توسعه بیش‌‏تر کاربرد دارد. تلویزیون، نقش مهمی در انتشار اطلاعات و دانستنی‌ها ایفا می‌کند و وسیله‌ای قدرتمند برای شکل‌دهی به شرایط و خواسته‌های بشری محسوب می‌شود.  
سطح عمومی سواد رسانه‌ای در ایران ۱۲ از ۱۰۰ است .

تکنولوژی هراسی در بیشتر کشورهای عقب افتاده جهان سومی با حکومت‌های دیکتاتور، فاشیست و سرکوبگر متداول است؛ حکومت‌هایی که گردش آزاد اطلاعات برایشان سم است .

بلوتوث، اینترنت، ماهواره و... راههای دشمن برای تغییر نسل حاضر ایران ؛ این بخشی از جملات یک مقام مسوول جمهوری اسلامی است . این که چه کسی چنین سخنی بر زبان رانده ، مهم نیست چه آن که بسیاری از صاحب منصبان پدیده های نوین را عامل انحراف جوانان ایرانی و به زانو درآوردن آنها می پندارند .

بررسی هم اندیشی و سطح سواد رسانه ای در ایران

تاریخچه مختصر آموزش سواد رسانه ای

آموزش سواد رسانه ای از سال 1929 درانگلیس آغازشد و دولت از معلمان خواست تا مهارت خاص تحلیل و ارزش گذاری فیلم ها را به دانش آموزان بیاموزند، در ژاپن از سال1992 و در آمریکا و کانادا از سال 1990 به معلمان آموزش رسانه ای داده می شود تا به دانش آموزان منتقل کنند . انجمن ملی آموزش سواد رسانه ای آمریکا هدف آموزش سواد رسانه ای را کمک به اشخاص در تمامی گروههای سنی جهت توسعه وضعیتهای تحقیق و مهارت های مواجه با رسانه میداند . و معتقد است افراد نیاز دارند در دنیای امروز متفکرانی منتقد – ارتباط گرانی موثر و شهروندانی فعال باشند .

مفهوم سواد رسانه ای سابقه ای کمتر از شش دهه دارد و همزاد مفهوم (دهکده جهانی) است. تاریخچه پیدایش سواد رسانه ای به سال 1965 باز می گردد. مارشال مک لوهان نخستین بار در کتاب خود با نام «درک رسانه: گسترش ابعاد وجودی انسان» این واژه را به کار برده است. وی معقتد بود زمانی که دهکده جهانی تحقق یابد لازم است انسان ها به سوادی جدید به نام سواد رسانه ای دست یابند . 

سازمان بین المللی یونسکو به طور فعال از دهه 1960 به بعد به پشتیبانی از موضوع سواد رسانه ای همت گمارد و تلاش کرد در این زمینه برنامه ای جهانی را اجرا کند. از نظر صاحب نظران یونسکو، آموزش رسانه ای به مثابه راهکاری مناسب برای  جبران نابرابری اطلاعاتی میان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را دارد و پیشرفت مهارت های فردی به منظور تفسیر و تحلیل پیام های رسانه ای میان مخاطبان تنها راهی است که می تواند قدرت استفاده کنندگان از رسانه ها را در کشورهای در حال توسعه افزایش دهد و آنان را از وضعیت انفعال صرف خارج سازد .

رشته آموزش سواد رسانه ای در چهل سال اخیر در دنیا پدید آمده و اهمیت آموزش و مفهوم گسترده «سواد» در این سال ها گسترش یافته است و کانادا اولین کشوری است که آموزش سواد رسانه ای به صورت رسمی از سوی نظام آموزش و پرورش آن کشور را پذیرفته است. در حال حاضر، سواد رسانه ای به عنوان یک ماده درسی در نظام آموزشی بسیاری از کشورها از جمله بریتانیا، استرالیا آفریقای جنوبی، کاندا، آمریکا و ژاپن تدریس می شود و همزمان در کشورهای نیوزیلند، ایتالیا، یونان، اتریش، سوئد، دانمارک و سوئیس در حال توسعه است .

سواد رسانه ای

 در واقع یکنوع درک متکی بر مهارت است که میتوان بر اساس آن انواع رسانه ها را از یکدیگر تمیز داد . انواع تولیدات رسانه ای را از یکدیگر تفکیک و شناسایی کرد . و نحوه کارکرد رسانه ها و معنی سازی در آنها را درک نمود . سواد رسانه ای بینندگانی را پرورش میدهد که توانایی گزینش دارند و شکل و محتوای رسانه های جمعی را با نگاهی انتقادی مینگرند .

سواد رسانه‌ای مجموعه ساز‌و‌کارهایی است که توسط آن، سطح اطلاعاتی و دیدگاه نقادانه مخاطبان نسبت به اطلاعات دریافتی افزایش پیدا می‌کند .

سواد رسانه‌ای در واقع شیوه‌هایی است که به ما کمک می‌کند تا درک درستی از منافع افراد، گروه‌ها و رسانه‌هایی که در انعکاس مطالب اقدام می‌کنند داشته باشیم، به عبارت دیگر انگیزه لزوم یادگیری سواد رسانه‌ای قبل از پرداختن به خود خبر ضروری به نظر می‌رسد

سواد رسانه‌ای به صورت ذاتی در انسان‌ها نیست و به طور قطع باید آموزش داده شود و این آموزش باید از ابتدایی‌ترین مقاطع آغاز شود به‌طوریکه به فرزندان خود بیاموزیم در مواجهه با هر مطلب روحیه نقد داشته باشند، ضمن اینکه آموزش در مقاطع بالا علمی و آکادمیک شود .

مخاطب نباید خود را به یک رسانه آلوده کند و سعی کند خود را در مواجهه با تعدد رسانه‌ها قرار دهد و در عین حال اجازه ندهد در مورد هر مسئله‌ای باور قاطعانه در وی شکل بگیرد .

            سواد رسانه‌ای، شاخه‌ای از سواد است که به مخاطب قدرت تشخیص پیام‌های نهفته در پیام ظاهری رسانه و مکانیزم کار آن را می‌دهد .

مراحل شکل گیری مهارت سواد رسانه ای

مهارت های مرحله ای که منجر به ارتقای سواد رسانه ای می شود و در برنامه های آموزشی گنجانده می شود به شرح ذیل پیشنهاد شده است :

مرحله اول: آگاهی از اهمیت مدیریتی و «اتخاذ رژیم مصرف رسانه ای» اهمیت دارد؛ یعنی توجه به کاربردها و محدودیت های هر رسانه و شناخت و فواید و مضرات رسانه ها و تعیین میزان و نحوه استفاده هر رسانه که این مرحله در تعریف رابطه چند سویه بین قالب های رسانه ای و محتوای آن و خصوصیات کاربر مانند:سن، جنسیت، ویژگی های شخصیتی و اولویت های وظیفه ای او و... مشخص می شود.

مرحله دوم: فراگرفتن مهارت های خاص تفکر انتقادی که یکی از اجزای اصلی سواد رسانه ای است توجه به تکنیک های جذب و اقناع و همچنین درک معانی پنهان پیام های رسانه ای اهمیت دارد؛ یعنی مثلا دقت در پرسش هایی درباره این که چه چیزهایی در پیام گنجانده شده؟ ساختار آن چگونه شکل گرفته؟ چه چیزی احتمالا حذف شده است؟

مرحله سوم: به مسائلی فراتر از این چارچوب پرداخته است و مسائل عمیق تری را بررسی می کند. این مرحله در صدد پاسخگویی به پنج پرسش اساسی است، یعنی: پیامی را که ما تجربه می کنیم چه کسی تولید می کند؟ (صاحبان رسانه ها و خلق کننندگان پیام ها) پیام برای چه مخاطبی تولید شده است؟ (گروه هدف) چه پیامی در متن رسانه ای گنجانده شده است؟ (محتوا) به چه منظور و هدفی پیام تولید شده است؟ (اهداف تولیدکنندگان) چه ابزاری و تکنیکی پیام را در برگرفته است؟

مرحله چهارم: در این مرحله توانمندسازی مخاطبان در تولید محتوای فاخر رسانه ای متناسب با اقتضائات فرهنگی و التزامات بومی جامعه با اتکا به مهارت های نقد و ایجاد پیام رسانه ای مورد توجه است که این مرحله معمولا در مباحث سواد رسانه ای مورد غفلت واقع می شود.

چرا باید " سواد رسانه ای " داشته باشیم ؟

  زمانی که ما برای خرید به سوپرمارکت با 3000 کالا می رویم و 25کالا را می خریم ، در واقع شما در زمان نسبتاً کمی 3000 تصمیم می گیریم ؛ 25 تصمیم برای اینکه چه کالاهایی بخریم  و 2975 تصمیم درباره چیزهایی که نخریم .
  فرهنگ نیز مانند یک سوپرمارکت بزرگ از پیام های رسانه ای تشکیل شده است،امروز تاثیر رسانه بر فرهنگ جامعه بیش از تاثیر خانواده، دانشگاه و مدرسه است. به طور مثال در سال 2003 در جهان حدود 970.000 عنوان کتاب منتشر شد و یا اینکه هر ساله در دنیا ایستگاه های رادیویی حدود 65.5 میلیون ساعت و تلویزیون ها حدود 48 میلیون ساعت برنامه اصلی و بدون تکرار پخش می کنند، همچنین ما با رایانه های شخصی وقتی به اینترنت وصل می شویم، تقریباً به 3000 روزنامه دسترسی داریم و در تارنمای جهان گستر (اینترنت) قابلیت دسترسی به حدود 3بیلیون مستندات را پیدا می کنیم .

 
در دنیای امروز چالش اطلاعاتی درباره چگونگی دسترسی به آن نیست، بلکه مشکل بسیار ضروری، چگونگی پا به پا رفتن و حفظ رابطه آگاهانه با اطلاعات است .

به طور مثال اگر ما  برای خواندن تنها کتاب های جدید منتشر شده در شهر کوچک خود درطول سال تلاش کنیم ، بایستی در هر هشت دقیقه از 24 ساعت شبانه روز، بدون هیچ گونه استراحت در طول سال، یک کتاب بخوانیم . تمام این تلاش ها تنها برای پا به پا پیش رفتن با یک پانزدهم از عنوان های جدید منتشر شده در طول یک سال است ! همچنین اگر خواهان این باشیم  که تمامی برنامه های تلویزیونی پخش شده یک سال را تماشا کنیم ،  باید حدود 55 قرن را بدون استراحت به تماشای این برنامه ها اختصاص دهیم .

ما در محیطی زندگی می کنیم که بسیار متفاوت از شرایطی است که اجدادمان طی کرده اند. محیطی که با هر قدم، تغییرات بسیاری می کند و بنا بر نسل شتابنده اطلاعات و تقسیم آن اطلاعات از طریق افزایش تعداد کانال ها و تردد سنگین ابزارهای رسانه ای، پیام ها توسط همه کس، همه جا به طور مداوم منتقل، و همه با اطلاعات اشباع  میشوند. 
حال چطور ما می توانیم خودمان را در مقابل تاثیرات منفی و یا ناخواسته رسانه ها حفظ کنیم؟ آیا می توانیم خریدن، خواندن، تماشا کردن، گوش دادن انواع رسانه ها را متوقف کنیم؟! یا اینکه باید آنچه رسانه ها به جامعه و اجزای آن تزریق می کنند را با بالا بردن توانایی و آگاهی شهروندان، بهتر و درست تر دریافت،تفسیر و درک کنیم
یکی از مهمترین مولفه های مهم در سیاست گذاری های رسانه ای و ارتباطی که در نیم قرن اخیر توسط کشورهای مختلف جهت تحقیق، تحلیل، آموزش و آگاهی از تاثیرات رسانه ها بر روی اقشار مختلف جامعه به کار رفته سواد رسانه ای است .

جای خالی آموزش سواد رسانه‌ای در ایران

سواد رسانه‌ای اصطلاحی نسبتاً جدید در حوزه رسانه‌ای کشور است که طی چند سال اخیر مباحثی در مورد آن مطرح شده و می‌شود. البته این مفهوم در کشورهای اروپایی نسبت به کشور ما سابقه طولانی‌تری دارد و در مورد شناخت و تحلیل محتوای رسانه و برداشت مخاطب از آن مطرح می‌شود. براین اساس باید توجه کرد با پیشرفت تکنولوژی و سرعت انتقال و انتشار پیام‌ها، مخاطب همواره در معرض بمباران اطلاعاتی قرار می‌گیرد و اینجاست که سواد رسانه‌ای برای جلوگیری از اغوای مخاطب توسط رسانه، برداشت درست از پیام‌ها و تحلیل آنها ضروری به نظر می‌رسد .

در شرایط فعلی با توجه به تنوع رسانه‌ها اعم از رسانه‌های مکتوب، مجازی، سمعی و بصری و رسانه‌های جدیدی که روز به روز به جامعه رسانه‌ها افزوده می‌شوند، سواد رسانه‌ای نیز به صورت جدی‌تر مطرح است، چرا که بسیاری از افراد شیوه درست استفاده از رسانه‌ها را نمی‌دانند و فقط ظاهر رسانه‌ها را می‌بینند، در نتیجه محتوای خاصی از آن دریافت نمی‌کنند .

سطح سواد رسانه ای در ایران بسیار  پایین است به عنوان مثال دانش فیلترگذاری ما تنها ۱۷.۸ درصد است البته نمره سواد اینترنتی در کشور ما به میزان تحصیلات متغییر است و هر مقدار سطح تحصیلات بالاتر می‌رود سطح سواد رسانه ای هم بالا می‌رود.

سطح سواد رسانه‌ای در مناطق شهری بزرگ در ایران ۲۲.۹ درصد در مناطق حومه شهر ۱۸ درصد، در شهرهای کوچک ۱۸.۹ درصد و در مناطق روستایی ۱۷.۹ درصد است. سطح سواد عمومی رسانه ای ایرانی ها هم عدد ۱۲ از ۱۰۰ است.

جوانان ۲۵ تا ۲۹ ساله بیشترین آشنایی را با اینترنت در ایران دارند و در میان شهرهای مختلف، بیشترین سواد رسانه ای در تهران مشاهده شده است.

حدود 80 درصد از جوانان ایرانی از اینترنت استفاده می کنند ، تمایل استفاده از این امکان جدید در محدوده سنی 14 تا 22 سال بیشتر از سایر جوانان است .  

با توجه به حجم بالای استفاده جوانان از اینترنت و فضای مجازی ، آموزش استفاده درست از ابزارهای نوین و فضای مجازی به آنان هم باید به صورت جدی مورد توجه قرار گیرد.

یکی از وجوه مثبت فناورهای نوین اطلاعاتی و فضای مجازی را بهره گیری برای رشد و توسعه کشور بدانیم

 متاسفانه وجوه منفی امروز بیشتر از وجه مثبت بروز یافته که یکی از آنها اثرگذاری منفی بر روابط اجتماعی است .  امروز شاهد جایگزینی روابط مبتنی بر فضای مجازی بر روابط چهره به چهره در کشور هستیم که نتیجه آن تضعیف روابط اجتماعی است .

افزایش سواد رسانه ای راهکار مقابله با آسیب های فضای مجازی است

فناوری های نوین اطلاعاتی دارای دو جنبه مثبت و منفی برای زندگی است : بهره گیری از وجه مثبت و کاستن از آثار منفی این ابزارهای نوین نیازمند انجام کار کارشناسی است . 
مهم ترین قشر بهره گیرنده از فضای مجازی جوانان و نوجوانان هستند  : در چنین وضعیتی باید خانواده ها به سواد رسانه ای مجهز شوند تا بتوانند همپای فرزندانشان با حضور در فضای مجازی ، از آسیب های آن جلوگیری کنند.

در صورتی که به افزایش سواد رسانه ای خانواده ها توجهی نشود ، شکاف بین نسلی که هم اکنون نیز به اندازه کافی زیاد شده ، عمیق تر می شود در حالی که با افزایش سواد رسانه ای خانواده ها ، فاصله بین نسل ها کاهش می یابد و اعضای خانواده در کنار هم قرار می گیرند و هم زبانی و همدلی بین آنها حاکم خواهد شد.

راهکار افزایش سواد رسانه ای درجامعه

درس سوادرسانه ای درکتاب های درسی مدارس گنجانده شود و در دانشگاه ها نیز به عنوان یک واحد دروس عمومی تدریس گردد .

 
فارغ التحصیلان مدیریت رسانه و روزنامه نگاران باتشکیل "انجمن سوادرسانه ای" به آموزش و تعمیق این حرفه در جامعه کمک کنند .

 
برگزاری سمینارها و کنگره ها باعث تحکیم باورها به این مقوله می شود .
امکان تاسیس تلویزیون خصوصی فراهم گردد .

آموزش سواد رسانه‌ای در جامعه  یک ضرورت است و  در تمام کشورها درباره رسانه‌ها و ساز‌وکار فعالیت آنها در قالب دروس مختلف در دوران قبل و حین دانشگاه، آموزش وجود دارد، همچنین، خود رسانه‌ها نیز در این خصوص به مخاطبان آموزش می‌دهند. به طور مثال وقتی یک فیلم سینمایی با تصاویری از پشت صحنه در شبکه خانگی پخش می‌شود بعد از آن، مخاطب فیلم‌ها را با دید بازتری مشاهده می‌کند .

مزیت سواد رسانه ای

سواد رسانه ای پوپولیسم را نفی میکند . دستکاری رسانه ای را کاهش میدهد و چند فرهنگی را ترویج میکند . و باعث تربیت نسل پرسشگر و کنجکاو میگردد . اگر شهروندی آموزش نبیند به دریافت کنندگان اطلاعات و تقلید بسنده میکند و در مقابل رسانه ها منفعل میشود و رکود در تمرکز فکری بر او غلبه مینماید . رکود در تمرکز فکری بر او غلبه می نماید .

افراد زمانی می‌توانند در مورد یک رسانه اظهار‌نظر کنند که در مورد آن شناخت داشته باشند، به طور مثال در مورد تلویزیون یک مخاطب عادی، پیام‌ها را ساده و معمولی می‌بیند در حالیکه یک مخاطب حرفه‌ای در تفسیر پیام‌ها به مجموعه عواملی از جمله چیدمان دکور، رنگ، نور، صدا، افکت‌ها و... توجه می‌کند و در مرحله بعد قضاوت خواهد  کرد . بسیاری از مخاطبان بدون اینکه به قصد و نیت فرستنده پیام پی ببرند در معرض آن قرار می‌گیرند، در حالیکه تحلیل رسانه بدون درک از آن امکان‌پذیر نیست .

مسلماً آموزش در هر موضوعی مهم است، در این مورد نیز با آموزش سواد رسانه‌ای، اثر رسانه‌ها در جامعه تغییر می‌کند و علمی‌تر می‌شود، این آموزش در یک بخش می‌تواند توسط خود رسانه‌ها به مخاطب داده شود و از سوی دیگر نیز خود مخاطب در این راستا تلاش کند .

نداشتن سواد رسانه‌ای، سبب غرق شدن مخاطب در یک رسانه می‌شود .

امروزه کاربر آگاه کسی است که با کمترین کلیک، بیشترین بهره را می برد. شرایط ما به گونه ای است که مسائل شخصی و حقوقی در فضای مجازی رعایت نمی شود و قانون جدی هم برای کنترل اینترنت نداریم .

  

گزارش صوتی جلسه مشترک سخنرانی نمایندگیهای پاکستان و مالزی 18 نوامبر 2016

موضوع سخنرانی: ﺑﺮﺭسیﻫﻢ اﻧﺪیشی و ﺳﻂﺢ ﺳﻮاﺩ ﺭﺳﺎﻧﻪ ای ﺩﺭ اﻳﺮاﻥ و ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎنی ﻓﻠﺴﻔﻪ اﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﻳﻮﻧﺴﻜﻮ

مریم مرادی

اتاق پالتاک: نمایندگی مالزی و پاکستان

http://bashariyat.de/moradi.mp3

فراخوان جلسه مشترک سخنرانی نمایندگی های پاکستان و مالزی 18 نوامبر 2016

مریم مرادی بعنوان سخنران جلسه

موضوع : ﺑﺮﺭسیﻫﻢ اﻧﺪیشی و ﺳﻂﺢ ﺳﻮاﺩ ﺭﺳﺎﻧﻪ ای ﺩﺭ اﻳﺮاﻥ

اتاق پالتاک نمایندگی های مالزی و پاکستان 

http://bashariyat.org/?p=6076

دریچه ای رو به اگاهی (بررسی وضعیت مدیاها در ایران) به تاریخ 2016 / 11/ 15

بررسی وضعیت مدیا ها درایران : مریم مرادی - حمید رضا دهقان تبریزی

http://bashariyat.de/ArchivRadio/dariche%20(5).mp3

8 مارس ، روز جهانی زن

فریاد زنان علیه هر گونه نابرابری و ستم است .

روز شکست سکوت علیه خشونت جنسی است .

روح کلی حاکم بر کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان

تساوی زن و مرد از جمیع جهات است . تشابه و همانندی درهمه جهات بدون هرگونه استثناء و محدودیت مبتنی بر جنسیت است .

برای رسیدن به این اهداف، در سال 1968میلادی درکنفرانس جهانی حقوق بشر درتهران قطعنامه ای تصویب شد که در آن برارتقاء مقام زن تاکید شده بود و آن را از طریق ایجاد تغییر در نگرشها، عرف و قوانین سنتی و مذهبی خواستار بودند و این قطعنامه منجربه معاهده ای در سال 1979 میلادی(1358) شمسی شد که به عنوان " کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان " نام گرفت.

از لوازم تساوی و تشابه مطلق این حقوق،می توان به حذف حجاب به عنوان عاملی درجهت محدودیت زنان، حذف نقس مادری،شامل شیردهی، بارداری، تربیت و پرورش کودکان، حذف نقش همسری و تبدیل آن به همسفره ای - که پایبندی به مسائل اخلاقی وانسانی، مانع رسیدن به امیال وخواسته های آنان می باشد و تاکید بر اختلاط مرد و زن درمیادین ورزشی، آموزشی، اقتصادی، محیط کار، اجتماعی و تفریحی و غیره می باشد .

در ادامه فعالیت این کنوانسیون برای جهانی کردن فعالیت خود در کنفرانس پکن در سال 1374، در سند تنظیمی پایان این کنفرانس قید می شود که «حقوق زن جزءلاینفک » حقوق بشر است .

برنامه صد و پنجاه و هشتم به تاریخ 2016 / 11/ 04

آگاهی از حقوق انسانی (با موضوع شرح ماده 17 اعلامیه جهانی حقوق بشر) : مریم مرادی

http://bashariyat.de/enshni.mp3

گزارش صوتی جلسه ماهانه اعضای نمایندگی مالزی 2 نوامبر 2016

موضوع سخنرانی : چگونه از حقوق خود مراقبت نماییم
مریم مرادی

اتاق پالتاک: نمایندگی مالزی




http://bashariyat.de/maryam%20moradi.mp3

فراخوان جلسه ماهانه اعضای نمایندگی مالزی در تاریخ 2 نوامبر 2016

مریم مرادی بعنوان سخنران جلسه

موضوع : چگونه از حقوق خود مراقبت نماییم

اتاق پالتاک نمایندگی مالزی 

http://bashariyat.org/?p=5980

چرا زنان در دولت جمهوری اسلامی ایران نمیتوانند مرجع ، قاضی ، امام ، رهبر یا رئیس جمهور شوند ؟؟

رئیس جمهور شوند ؟؟؟

بر اساس اصل یکصد و پانزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران «رئیس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایط زیر باشند انتخاب گردد:

ایرانی الاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوا و مؤمن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور».

منظور از رجال به موجب تفسیر شورای نگهبان که بر اساس قانون اساسی مفسر قانون اساسی است معنای حقیقی و لغوی آن است نه معنای مجازی آن . بنابراین مرد بودن از شرایط ریاست جمهوری در نظام جمهوری اسلامی ایران است و زنان نمی توانند عهده دار این مسئولیت شوند.

در دو دهه اخیر و با روی کار آمدن دولت اصلاحات در ایران زنان در دولت های روی کار آمده حضور داشتند هر چند گاهی آن چنان ناامید کننده که حتی صدای مردان را نیز در آورد. در دولت محمود احمدی نژاد نخستین و آخرین وزیر زن در جمهوری اسلامی بود که در وزارت بهداشت سه سال حضور داشت. هر چند پس از آن وزیر زنی نداشتیم ولی زنان زیادی معاون رییس جمهور یا معاون وزیر بودند. نمایندگی مجلس هم که از قبل بوده و هست، گاهی درصدی قابل توجه از کل نمایندگان مجلس و گاهی در حدی پایین تر از حد انتظار.

با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، زنان هم امید داشتند حضور حسن روحانی سهم بیشتری برای آنان در مناصب قدرت رقم بزند و سقف شیشه ای کار برای زنان کمی بالاتر برود. اما تدبیر دولت یازدهم حضور زنان به عنوان وزیر در کابینه نبود . هر چند پیش از این، رییس جمهوری در ابتدای حضورش در دولت درباره زنان در پست وزارت گفته بود: «زنان نباید به تنها یک پست وزارت در دولت اکتفا کنند» و تلویحا قول داده بود که از زنان در مشاغل دیگر بیشتر استفاده کند، اما هیچ زنی در قطار کابینه تدبیر و امید به مجلس برای تصدی پست وزارت معرفی نشد. سهم زنان در سطح هیات وزیران دولت یازدهم، از چهار به سه کاهش یافت .

سهم زنان از قدرت سیاسی در طول 38 سال انقلاب، تنها فعالیت در انتخابات و رای دادن خلاصه شده است تا آقایان به قدرت برسند و بعد از آن زنان در خانه بنشینند و به بچه داری خود مشغول باشند.

با وجود آنکه حقوق اساسی زنان در قانون اساسی مشخص شده، اما چقدر به این قانون عمل شده است؟ آیا به حرف و تصویب قانون، بستر ایجاد قانون هم ایجاد می شود؟ کار تبلیغی را با کارفرهنگی نبایدجابجا کرد و با تمرکز بر قوانین نباید تصور کنیم وضعیت زنان در کشور بهبود می یابد.

کمیته دفاع از حقوق زنان به استناد ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشراعلام میدارد زنان نیز از آزادی اجتماعات بهره مندند و حق‌دارند در سیاست‌گذاری، قانون‌گذاری، مدیریت، اجرا و نظارت، مشارکت فعال و تأثیرگذار داشته

باشند .                                        بدون هیچ گونه تبعیض جنیسیتی

هم‌چنان که زنان حق دارند بالای چوبه‌ی دار بروند، به همان‌ سان نیز حق دارند که بالای سکوی خطابه نیز بروند . " المپ دوگوژ"

تحقق صلح در جهانی عاری از سلاح

24 تا 30 ام  اکتبر هفته خلع سلاح در سال 1978 توسط سازمان ملل متحد با هدف کنترل، کاهش، محدود کردن و از بین بردن سلاح نامگذاری شد. مفهوم خلع سلاح در عبارتی ساده به معنای فعالیت هایی در راستای کاهش و یا محدود کردن و یا از بین بردن سلاح است. همچنین می توانیم بگوییم که خلع سلاح بخشی از فرایند اقتصادی، سیاسی، فنی و نظامی هر کشور به منظور کاهش و از بین بردن سلاح است . در هفته خلع  سلاح، تمرکز اصلی دوستداران صلح وسازمان های جهانی در متقاعد کردن ملت ها برای از بین بردن سلاح های کشتار جمعی مانند سلاح های هسته ای است .

با وجود تلاش های بین المللی در جهت خلع کامل سلاح، تجارت اسلحه امروزه به یکی از بزرگترین تجارت‌ها در سطح جهانی تبدیل‌شده‌است .

 هر ساله حدود 12 میلیارد فشنگ در سراسر جهان تولید می‌شود. روزانه حدود 1500 نفر قربانی خشونت‌های مسلحانه می شوند و در اثر این خشونت‌ها اکنون بیش از 43 میلیون نفر در سراسر جهان بی خانمان و آواره شده‌اند. به صورت میانگین در هر دقیقه یک انسان در دنیا جانش را به دلیل خشونت‌ها و درگیری‌های نظامی از دست می‌دهد. وقوع این جنگ‌ها به تجارت اسلحه و تجهیزات نظامی رونق ویژه‌ای بخشیده است.امروزه سوداگری اسلحه اولین شاخه بزرگ اقتصاد جهان را تشکیل می‌دهد .

ازحجم کل تجارت جهانی در سال حداقل 16 درصد آن مربوط به تجارت اسلحه است. به عبارت دیگر، تقریباً روزی بیش از دو میلیارد دلار صرف اسلحه می‌شود. این در حالیست که اگر هر سال فقط 40 میلیارد دلار صرف مبارزه با بیسوادی و فقرزدایی شود، پس از ده سال جهل و فقر ریشه کن شده و تمامی مردم دنیا از سواد و بهداشت و تغذیه کافی برخوردار می‌شوند .

هفته خلع سلاح فرصتی مهم برای بالا بردن آگاهی مردم و دولت هاست در این جهت که خلع سلاح یک راهکار کلیدی برای ایجاد یک جهان صلح آمیزاست. هدف ازگرامیداشت این هفته آموزش به همه مردم جهان است در این راستا که چگونه می توانیم بدون سلاح، از جهانی صلح آمیز بهره مند شویم. ازجمله اهداف دیگر برگزاری این مراسم، دعوت از تمامی کشورها برای ارائه اطلاعاتی در خصوص خطر مسابقه تسلیحاتی، ضرورت جهانی برای کاهش سلاح، اثرات مخرب زیست محیطی سلاح ها و افزایش درک عمومی برای وظیفه ضروری کشورها درجهت خلع سلاح است. امیدواریم روزی فرا رسد که با داشتن جهان عاری از سلاح، همه مردم جهان در صلح و امنیت زندگی کنند 

فراخوان جلسه اعضای کمیته دفاع از حقوق زنان چهارشنبه 26 اکتبر 2016

مریم مرادی بعنوان سخنران جلسه

موضوع : بررسی وضعیت زنان در جامعه

اتاق پالتاک کمیته دفاع از حقوق زنان

http://bashariyat.org/?p=5952