زلزله کرمانشاه

باری دیگر حکایتی غمگین و دردناک از زلزله میگویم ،

بعد از حادثه مرگبار زلزله های رودبار، بندرعباس،  بم ، اذربایجان و ...

اینک  واقعیت تلخی دوباره برای مردم سرزمینم تکرار میشود :

روز یکشنبه 21 آبان ماه 1396 خورشیدی، ساعت 21:48 دقیقه زلزله ای شدید با قدرت 7.3 ریشتر در استان کرمانشاه به وقوع پیوست که منجر به خرابیها و کشته شدن بیش از صدها تن از هم وطنانم شده است .

 که منجر به خرابی 7 شهر و 1930 روستای این استان گردید و همچنین منجر به کشته شدن بیش از436 نفر و مجروح شدن بیش از 7000 تن از هم وطنانم در این منطقه شده است .

عجیب است که با این همه زلزله های بزرگ به همراه ویرانیهای بی شمار ، مرگ و میر بسیار و آوارگی مردم ، مسئولین  دولت جمهوری اسلامی ایران هنوز هیچ طرح و برنامه ای همچون اقدامات  اساسی برای ایمن سازی ساختمانها را به صورت جدی مورد توجه قرار نداده اند.

ما میدانیم که تخریب درزلزله امری طبیعی است.

 اما توجه خاص به نوع ساخت وسازها و مقاوم سازی در مقابله با زلزله و سایر مشکلات و همچنین برنامه ریزی مدیریت بحران، برای حفظ جان انسان ها امری ضروری است که توسط دولتمردان جمهوری اسلامی ایران همواره مورد بی توجهی قرار گرفته و بدست فراموشی سپرده شده است .

با نگاهی به حقوق مردم بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر و وظایف دولت بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به این آگاهی خواهیم رسید   .

ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر
هر کس حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد.

ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر

حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه است و در مواردی که به عللی خارج از اراده انسان وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی باید برخوردارگردد.

الف) هرکس حق دارد که سطح زندگی او ، سلامتی و رفاه خود و خانواده اش را از حیث خوراک و مسکن، مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی تامین کند و همچنین حق دارد که در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی ، پیری یا در تمام موارد دیگری  که به علل خارج از اراده  انسان، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود.

بند 12 از اصل ۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران :

به پی‌ریزی اقتصادی صحیح و عادلانه بر طبق ضوابط اسلامی جهت ایجاد رفاه و رفع فقر و برطرف ساختن هر نوع محرومیت دلالت دارد .

 در زمینه‏های تغذیه و مسکن و کار و بهداشت و تعمیم بیمه.

اصل ۲۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران :

برخورداری از تأمین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، پیری، ازکارافتادگی، بی‌سرپرستی، درراه‏ ماندگی، حوادث و سوانح، نیاز به خدمات بهداشتی‌درمانی و مراقبتهای پزشکی به صورت بیمه و غیره، حقی است همگانی. دولت موظف است طبق قوانین از محل درآمدهای عمومی و درآمدهای حاصل از مشارکت مردم، خدمات و حمایتهای مالی فوق را برای یک یک افراد کشور تأمین کند.

اصل ۳۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران :

داشتن مسکن متناسب با نیاز، حق هر فرد و خانواده ایرانی است. دولت موظف است با رعایت اولویت برای آنها که نیازمندترند به خصوص روستانشینان و کارگران زمینه اجرای این اصل را فراهم کند.

اصل ۴۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران :

بند۱ // تأمین نیازهای اساسی: مسکن، خوراک، پوشاک، بهداشت، درمان، آموزش و پرورش و امکانات لازم برای تشکیل خانواده برای همه.

ما فعالان حقوق بشر با عنایت به حقوق ذاتی انسان ها براساس اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:

ضمن اعتراض رسمی به عملکرد دولت جمهوری اسلامی ایران برای عدم توجه به نحوه ساخت و سازها و همچنین بی توجهی کامل در تدارک مایحتاج مردم مصیبت دیده، خواهان رسیدگی سریع به این حادثه بوده ، وخواستار توجه مسئولانه به (مقاوم سازی ساختمان ها مطابق آئین نامه  2800 مقررات ملّی ساختمان و مدیریت مقابله با بحران) میباشیم .

 به منظور پیشگیری ازتکرار چنین حوادث ناگواری در کشور میباشیم .