۲۶ ژوئن، روز جهانی منع شکنجه و حمایت از قربانیان شکنجه

روز ٢۶ ژوئن (۵ تیر) بنام  روز جهانی منع شکنجه و مجازات های بی رحمانه وحمایت  از قربانیان آن معرفی شده است. بر اساس این تعریف قربانی شکنجه در قوانین بین المللی، که خانواده ها و نزدیکان افراد شکنجه شده را نیز قربانی شناخته است، می توان گفت که در طول چهار دهۀ اخیر شکنجه و مجازات های بی رحمانه در ایران صد ها هزار و حتی بیش از این قربانی برجای گذاشته است.

دولت جمهوری اسلامی ایران نه تنها در عمل به صورت روزمره از اعمال شکنجه در موارد انتظامی و امنیتی ابایی ندارد، بلکه در قوانین خود  نیز، تحت عنوان تعزیرات، مجازات های بی رحمانه، غیر انسانی و تحقیر آمیزی چون مجازات شلاق و قطع عضو را نهادینه ساخته است.

کمیتۀ ضد شکنجه  که بر اجرای «معاهده منع شکنجه و سایر مجازات ها یا رفتارهای بی رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز» توسط کشورهای معاهد نظارت می کند، به وسیله ی قطعنامه ی مجمع عمومی سازمان ملل متحد، مورخ ۱۰ دسامبر ۱۹۸۴، پایه گذاری شد.

 ۱۵۳ کشور معاهده منع شکنجه را تصویب نموده اند. ایران از امضاکنندگان معاهده نیست. کمیتۀ ضد شکنجه که نهادی متشکل از ۱۰ متخصص مستقل است، سالیانه دو بار در شهر ژنو (سویس) تشکیل جلسه می دهد.

این معاهده کشورهای معاهد را مکلف به جرم انگاری، تحقیق، تعقیب و مجازات عمل شکنجه و سایر سوء رفتارها می نماید. کشورها هم چنین ملزم به اعاده حیثیت به قربانیان شکنجه و جبران خسارت موثر و جلوگیری از استرداد و یا اخراج افرادی که احتمال شکنجه ی آن ها در کشور های مقصد وجود دارد، هستند. مهم تر از همه این که این معاهده هر گونه تلاشی را از سوی کشورها برای توجیه توسل به شکنجه در هر شرایطی، رد می کند.

دولت جمهوری اسلامی ایران یکی از کانون‌های شکنجه بوده و میباشد …

به گفته‌ی سازمان عفو بین‌الملل، هم‌اکنون در ۱۱۱ کشور جهان شکنجه اعمال می‌شود. ایران در این زمینه، در کانون توجه جهانیان قرار دارد. عفو بین‌الملل اعلام کرده است که در ایران، بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه و اعمال فشار برای گرفتن «اعتراف» بشدت رواج دارد. همین سازمان تصریح می‌کند که هم اکنون در ترکیه ایرانیان زیادی در بلاتکلیفی بسر می‌برند که از بیم پیگرد و شکنجه به آن کشور گریخته‌اند. سازمان‌های بین‌المللی حقوق‌بشری در جهان، بارها از دولت جمهوری اسلامی ایران به دلیل آزار و شکنجه‌ی زندانیان انتقاد کرده‌اند. بویژه بسیاری از زندانیان سیاسی و عقیدتی پس از آزادی گزارش داده‌اند که در زندان‌ها، تحت شدیدترین شکنجه‌های جسمی و روحی قرار گرفته‌اند. به گفته‌ی سازمان‌های حقوق‌بشری، ضرب و شتم، شلاق زدن و تجاوز جنسی، از رایج‌ترین روش‌های شکنجه در جمهوری اسلامی ایران است. و متاسفانه زنان از قربانیان اصلی شکنجه بوده اند .

اعضای نمایندگی اندونزی به استناد ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و با گرامیداشت روز جهانی منع شکنجه و پشتیبانی از قربانیان آن، به عنوان یک نهاد مدافع حقوق بشر، خواهان لغو فوری شکنجه و سایر مجازات ها یا رفتارهای بی رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز در ایران بوده و خواهان امضاء و تأئید نهایی «معاهده منع شکنجه و سایر مجازات ها یا رفتارهای بی رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز» توسط دولت جمهوری اسلامی ایران می باشد.

حق و حقوق مردم را محترم بشمارید ...

بغض فرو خورده ناشى از تحمیل ناعدالتى و حقارت مانند آتش زیر خاکستر است و هیچ وقت خاموش نمى شود.

مردم  ایران دقیقاً در چنین وضعیتى هستند. در مملکتى که با سیستمی توتالیتر اداره مى شود، هزاران انسان زندگى خویش را به خطر مى اندازند و با اشاره به  اشخاصى که توسط سیستم تبلیغاتى تقدیس شده اند و انتقاد از آن ها تابو است، خط ها را مى شکنند و به صورت عریان دست به اعتراض می زنند. اعتراض کننده مى داند که این کنشگری ممکن است به قیمت از دست دادن جانش تمام شود؛ اما او  به این نتیجه رسیده است که درد و رنج شکنجه، زندان و کشته شدن کم تر از درد و رنج ادامه حیات و زندگى در شرایط فعلی است.

مستبدان ، خود را حاکم بلامنازع جان و مال مردم مى دانند و اصولاً شکایت ارباب رجوع از خویش را نتیجه پُررویى و نمک نشناسى او مى خوانند.

ما در ایران ، به طور روزانه در معرض مسائلی که ناحق و ناعدالتى سیستماتیک مى پنداریم، قرار داریم و شوربختانه هیچ راهى براى جبران این بى عدالتى ها برایمان باقى نگذاشته اند. انسان هاى منفرد و محصور در تنهایى که سال ها از جمع شدن و فریاد زدن به حد کابوس ترسانده شده اند، یکباره بدون این که برنامه ریزى داشته باشند، با دیدن جمع معترض قوت قلب مى گیرند و بغض فروخفته سال ها تحقیر و تحمل بى عدالتى را در اتحاد با کسانى مثل خودشان، به یکباره بیرون مى ریزند.

کشور ایران صدها مشکل دارد و مردم ایران هر روز با هزاران مشکل حیاتی و ابتدایی خود ، دست و پنجه نرم میکنند . 
                                           

Ø      خشکى و خشکسالى بیش از هفتاد درصد ایران را تهدید مى کند و این مشکلى عظیم براى آینده و موجودیت ایران خواهد بود.

Ø   از سال ٨٦ تا امروز خط فقر رسمي از طرف دولت اعلام نشده است اما  بر اساس مطلبی که در سایت اتاق بازرگانی تهران منتشر شده است، گزارش وزارت راه و شهرسازی نشان می‌‌‌‌دهد 33 درصد جامعه ایران زیر خط فقر زندگی می‌کنند

Ø   طبق دهمین گزارش سالیانه «سازمان حقوق بشر ایران» که ارزیابی آمار اعدام های سال ۲۰۱۷در ایران است، به مدعوین شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه شد. بر اساس محتویات این گزارش در سال۲۰۱۷ دستکم ۵۱۷نفر در ایران اعدام شده اند که این رقم نسبت به سال گذشته که تعداد ۵۳۱ نفر بوده اند، فقط چهارده نفر کاهش داشته است.


Ø      آمار کودکان کار و خیابان در ایران بین ۳ تا ۷ میلیون اعلام شده ، اما این رقم  هر روز در حال افزایش است .


جمهوری اسلامی از هرچه در کشور کم گذاشته باشد (ایمنی، بهداشت و آموزش عمومی ، ... ) از تأمین ابزارها و خدمات سرکوب کم نگذاشته‌است


کارنامه 40 ساله جمهوری اسلامی مصداق کاملی از نقض حقوق بشر از تمامی جوانب بوده است .


ما  فعالان حقوق بشر  به استناد اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاقین ، اعمال هر نوع رفتار ضد انسانی و نقض حقوق بشر توسط  مسئولین دولت جمهوری اسلامی را محکوم نموده و خواهان برقراری عدالت اجتماعی ، آزادی ، امنیت و صلح و آرامش را مطابق شئونات شهروندان ایرانی برای همه مردم ایران میباشیم .

عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران درگذشت.

عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران در سن ۶۶سالگی درگذشت. علت مرگ او سکته قلبی اعلام شده است.

این وکیل حقوق بشر و فعال اجتماعیِ پاکستانی، معروف به ایستادگی در مقابل انواع و اقسام دولت‌ها در پاکستان بود. او که در لاهور زندگی می‌کرد و بابت سمتش در سازمان ملل دستمزدی دریافت نمی‌کرد، در کشور خودش جزو چهره‌های معروف به شمار می رفت و بنیانگذار کمیسیون حقوق بشر این کشور بود. فهرست جوایز و دکتراهای افتخاری که گرفته، مثنوی 70 من است. او با کتابی نیز معروف است که در مخالفت با تحمیل بعضی قوانین شرع اسلامی در زمان ریاست‌جمهوری «محمد ضیاالحق» در دهه ۱۹۸۰ نوشته است. او از نوامبر ۲۰۱۶ به عنوان گزارشگر امور ایران منصوب شد و اکتبر ۲۰۱۷ نخستین گزارشش را درباره ایران منتشر کرد که مربوط به شش ماه اول سال ۲۰۱۷ بود. گزارش گرهای ویژه کارشناسان مستقلی هستند که شورا برای بعضی موضوعات یا کشورهای خاص تعیین می‌کند. با این حال، جمهوری اسلامی کارشناسانی که شورای حقوق بشر سازمان ملل منصوب کرده است را «مزدورهای خارجی» می‌خواند؛ از جمله عاصمه جهانگیر. عاصمه جهانگیر در گزارش خود از بعضی حرکات دولت روحانی تمجید کرده بود؛ از جمله این‌‌که به ۲۰ مورد از ۲۸ نامه او پاسخ داده‌اند اما در عین حال، گستره وسیعی از موارد نقض حقوق بشر در ایران را هم محکوم کرد؛ از جمله صدور حکم اعدام برای کودکان، دستگیری فعالان کارگری، شکنجه، قطع عضو، شلاق و سرکوب. عاصمه جهانگیر از انواع و اقسام اقدامات خلاف حقوق بشری در ایران گفته بود؛ از ممنوعیت ورود زنان به استادیوم‌ها تا تبعیض علیه بهایی‌ها که بزرگ ترین اقلیت مذهبی کشور هستند. او با اشاره «درد عمیقی» در اثر کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ به جا مانده است، خبر داده بود که بازماندگان آن کشتار عظیم تقریبا هر روز برای او نامه می‌نویسند. تقاضای عاصمه جهانگیر، مشابه تمام گزارش گرهای ویژه سازمان ملل متحد در امور مربوط به حقوق بشر در ایران بود؛ او می خواست به ایران سفر کند. سفری که با توجه به مخالفت جمهوری اسلامی ممکن نبود. گزارش گر پیش از او، «احمد شهید» که وزیر خارجه سابق مالدیو بود، هرگز اجازه ورود به ایران را نیافت. کارمندان سازمان ملل در ژنو (یکی از چهار مقر جهانی این نهاد که میزبان تشکیلات حقوق بشری آن است) و شماری از گروه‌های خیریه و سازمان‌های خیریه دولتی از اقدامات عاصمه جهانگیر پشیتبانی مادی و معنوی می‌کردند. بسیاری از این گروه‌ها زیر نام سازمان «ایمپکت ایران» گرد آمده‌اند که مقر آن در نیویورک است و در ژنو نیز کارمند دارد.

11 دسامبر روز جهانی کوهستان

به دنبال بزرگداشت سال بین المللی کوهها در سال (2002) مجمع عمومی سازمان ملل متحد در پنجاه و هفتمین جلسه خود در ژانویه 2003 روز 11 دسامبر (20 آذر) را بعنوان روز جهانی کوهستان تعیین و از سازمان خوار بار و کشاورزی ملل متحد (فائو) دعوت کرد تا مسئولیت هماهنگی این روز در سطح جهان را بر عهده بگیرد. فائو هر سال با تعیین یک موضوع، از کشور های کوهستانی و اعضای مشارکت برای کوهها دعوت می نماید تا با اجرای آیین های ویژه نظیر گرد همایی و ... اجرای برنامه های کوهنوردی در بزرگداشت این روز و تاکید هر چه بیشتر بر اهمیت و نقش کوهستان بکوشند.

نماد روز جهانی کوهستان شامل سه مثلث متساوی الاضلاع بر روی یک خط افقی است. مثلث سمت چپ یک الماس آبی رنگ در بالا دارد و نشان از یخ و برف در قله کوه و لزوم توجه به گرمایش زمین و حفظ برفهای کوهستان دارد. مثلث میانه دایره نارنجی دارد که نشان دهنده منابع طبیعی محیط کوهستان است که به طور مداوم از داخل کوه ها استخراج می شوند و مثلث سمت راست یک مثلث سبز کوچک در پایه دارد که نشان دهنده سرسبزی و محصولاتی است که در دامنه کوه ها رشد می کنند.

ارزش کوه ها

سرچشمۀ همۀ رودهای بزرگ، و منشا نیمی از آب های شیرین جهان، کوهستان است. کوه ها، زیستگاه گونه های بی شمار گیاهی و جانوری، خاستگاه بخش مهمی از تنوع زیستی و پناهگاه بسیاری از گونه هایی هستند که در دشت ها نابود شده اند. کوه ها، بزرگترین گردشگاه ها و ورزشگاه ها هستند و با داشتن چشم اندازی باشکوه و هوای پاک، امکان پیاده روی و ورزش در یک محیط دل انگیز را فراهم کرده اند.

چند عامل اصلی تخریب در کوهستان

چرای دام، ساخت و ساز، معدن کاوی، جاده سازی، گردشگری ناسالم، چیدن گل ها و گیاهان، نوشتن یادگاری، انباشت زباله و .

سرچشمۀ همۀ رودهای بزرگ و منشا نیمی از آب های شیرین جهان، کوهستان است .

وظیفۀ کوهنوردان در حفظ کوهستان

اگر چه ممکن است یک کوهنورد طبیعت دوست، نقشی در ایجاد و تشدید بسیاری از عوامل تخریب کوهستان نداشته باشد، اما چون انگیزۀ اصلی کوهنورد برای رفتن به کوه، بهره مندی از محیط طبیعی است، خود را برای حفظ محیط کوهستان و کاهش عوامل مخرب مسئول می داند. بهتر است کوهنوردان برای حفظ محیط زیست کوهستان به این نکات توجه کنند :

√ احساس مسئولیت در قبال فرزندانمان تا در آینده بتوانند همچون ما از طبیعت بهره ببرند.

√ برنامه های کوهنوردی پر جمعیت که فشار ناگهانی زیادی را بر طبیعت وارد می کند، اجرا نکنیم.

√ در هنگام کوهنوردی، چون یک محیط بان مسئول، مراقب تخلف ها و آسیب رسانی های دیگران باشیم. بیشتر کسانی که اشتباه کوچکی مرتکب می شوند، با یک تذکر محترمانه قانع می شوند.

√ از فعالیت های مخرب محیط های کوهستانی گزارش تهیه کرده و برای انعکاس آن ها در رسانه ها و اطلاع رسانی به سازمان های مسئول اقدام کنیم.

√ به جای درخواست از مسئولان برای ایجاد تسهیلات کوه نوردی در دل طبیعت (مانند پناهگاه)، خواستار ساخت خانۀ کوهنورد در شهر یا روستا، برای برگزاری نشست ها و تاسیس کتابخانه و مرکز اطلاعات کوهنوردی شویم، یا به جای حمایت از پناهگاه سازی، خواستار ایجاد مجتمع های کوهستانی در مبادی مسیرها و دامنۀ کوهستان شویم.

√ در سازمان های غیر دولتی طرفدار محیط زیست عضو شویم و در برنامه هایی مانند روز پاک سازی کوهستان، روز جهانی کوهستان، روز جهانی زمین پاک، روز ملی دماوند و ... مشارکت کنیم.

√ مشارکت در ادارۀ امور مربوط به محیط زیست و رعایت اصول طبیعت گردی پاک را ترویج کنیم.

خشونت علیه زنان ، تجاوز به حقوق بشر است ...

 طبق ماده نخست از اعلامیه رفع خشونت علیه زنان :

مفهوم "خشونت علیه زنان " بیانگر هرگونه عمل خشونت‌آمیز علیه جنس زن است که موجب وارد آمدن آسیب یا درد جسمانی، جنسی یا روانی به زنان شود یا می‌تواند بشود، و همين طور تهدید به چنین اعمال، اجبار یا محروم کردن خودسرانه از آزادی، چه در زندگی اجتماعی و چه در زندگی شخصی.

پس از روی کار آمدن دولت جمهوری اسلامی ایران ، وضعیت زنان نه تنها پیشرفتی نداشت بلکه  در بسیاری از زمینه‌ها دچار پسرفت هم شد و فرودستی زنان از سوی حاکمیت جدید تثبیت گردید. با به قدرت رسیدن روحانیون و اجرا شدن قوانین اسلامی، زنان،‌‌ همان حقوق اندکی را که داشتند ، تا حدود زیادی از دست دادند. زنان در بسیاری از عرصه‌های زندگی خصوصی و حیات اجتماعی، با مشکلات و معضلات فراوان روبرو شدند. ستم جنسی که در عرف و شرع وجود داشت، شکل قانونی به خود گرفت و زندگی تمام زنان تحت الشعاع این قوانین واقع شد.

تصویب کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان همزمان بود با شروع دولت جمهوری اسلامی در ایران که آن را امضا نکرد.

این کنوانسیون به رفع تمام اشکال تبعیض از زنان و زمینه‌ها و تاریخچه حقوق بشر و اینکه در اعلامیه جهانی، حقوق برابر برای تمام انسان‌ها فرض شده است اشاره دارد.

مواردی از خشونت علیه زنان در دولت جمهوری اسلامی ایران :

تبعیض علیه زنان در موارد ازدواج و اشتغال و تاثیر خشونت بر آن‌ها

در مجموع قوانین ایران در فصل نکاح، نسبت به زنان به شدت ظالمانه است. به خصوص که صیغه را هم برای مردان متأهل تجویز می‌کند. و اجازه می‌دهد که دختران زیر سن را به عقد ازدواج در آورند.

تمکین در قوانین جمهوری اسلامی که از شرع سرچشمه گرفته است. زن اگر تمکین نکند مرد می‌تواند مطابق قانون نفقه را قطع کند و در شرع هم اگر زن تمرد کند مرد حق دارد او را بزند!

در ایران شوهر به موجب قانون رئیس خانواده است. در زندگی زناشویی حقوق زن با حقوق شوهر برابر نیست. شوهر می‌تواند تا چهار زن را به عقد زناشویی خود درآورد. در حالیکه زن مجبور به تمکین است.

به استناد این کنوانسیون خواستار رفع هر گونه تبعیض و خشونت علیه زنان بوده و خواهان برابری حقوق انسانی مردان و زنان و آزادیهای اساسی در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، مدنی و یا هر زمینه دیگری میباشد .

زلزله ؛ حکومت نظامی در سر پل‌ ذهاب

دادستان استان کرمانشاه از کنترل ورود و خروج‌ها به شهر سرپل‌ ذهاب خبر داد.

به گزارش صدا و سیما، وی در حاشیه بازدید از مناطق زلزله ‌زده گفت:‌ دستگاههای امنیتی و انتظامی در برقراری امنیت در مناطق زلزله‌زده اهتمام جدی دارند، اجازه نمی‌دهیم زمینه برای برخی از افراد فرصت‌طلب مستعد شود تا از این فضا سوء‌استفاده کنند و در همین رابطه ورود و خروج‌ها به شهر سرپل‌ذهاب کنترل می‌شود.

وی گفت: این میزان تراکم ماشین‌ها در جاده‌ها و جمعیت کمکهای مردمی در مناطق زلزله‌زده، اخلال ایجاد می‌کند و کار را از مدیریت میدانی مدیران خارج می‌کند.

بنا بر گزارشهای منتشر شده، نیروهای سپاه در مناطق زلزله‌زده مانع از رسیدن کمکهای مردمی به دست آسیب‌دیدگان می‌شوند و با توقیف محموله‌های ارسالی آنها را به انبارهای سپاه منتقل می‌کنند.

ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر

حق آزادی تجمع و تظاهرات

الف) هرکس حق دارد آزادانه مجامع و جمعیت های مسالمت آ میز تشکیل دهد.

ب) هیچ کس را تمی توان مجبور به شرکت در اجتماعی کرد.

در اصل بیست و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران : به حق تجمعات اشاره شده است. تجمعات بدون حمل سلاح و در صورتی که مخالف مبانی اسلام نباشد آزاد است. اما در تمام سال های پس از انقلاب این اصل اجرا نشده  است .

ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر

  حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه

الف) هرکس حق دارد که سطح زندگی او ، سلامتی و رفاه خود و خانواده اش را از حیث خوراک ومسکن ومراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی تامین کند و همچنین حق دارد که در مواقع بیکاری ، بیماری ، نقص اعضا ، بیوگی ، پیری یا در تمام موارد دیگری  که به علل خارج از اراده  انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود.

بند 12 از اصل ۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران : پی‌ریزی اقتصادی صحیح و عادلانه بر طبق ضوابط اسلامی جهت ایجاد رفاه و رفع فقر و برطرف ساختن هر نوع محرومیت در زمینه‏های تغذیه و مسکن و کار و بهداشت و تعمیم بیمه.

اصل ۲۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران : برخورداری از تأمین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، پیری، ازکارافتادگی، بی‌سرپرستی، درراه‏ ماندگی، حوادث و سوانح، نیاز به خدمات بهداشتی‌درمانی و مراقبتهای پزشکی به صورت بیمه و غیره، حقی است همگانی. دولت موظف است طبق قوانین از محل درآمدهای عمومی و درآمدهای حاصل از مشارکت مردم، خدمات و حمایتهای مالی فوق را برای یک یک افراد کشور تأمین کند.

اصل ۳۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران : داشتن مسکن متناسب با نیاز، حق هر فرد و خانواده ایرانی است. دولت موظف است با رعایت اولویت برای آنها که نیازمندترند به خصوص روستانشینان و کارگران زمینه اجرای این اصل را فراهم کند.

اصل ۴۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران : بند۱ // تأمین نیازهای اساسی: مسکن، خوراک، پوشاک، بهداشت، درمان، آموزش و پرورش و امکانات لازم برای تشکیل خانواده برای همه.

زنگ خطر و هشدار جدی برای مسئولان جامعه

زنانه شدن آسیب های اجتماعی

جمعیت کارتن خواب های تهرانی از مردان به سمت زنان در حال افزایش است .

براساس آمار پرونده‌های اقدام به خودکشی در حوزه‌های استحفاظی نیروی انتظامی طی ۵ سال از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۴ افزایش ۶۶ درصدی در میان زنان داشته است .

با توجه به فقر مطلق در جامعه ،  نرخ بیکاری زنان نیز بسیار بالاست . آزار زنان در فضای بی دفاع شهری رو به افزایش است .  

آمار طلاق و اعتباد در میان زنان و دختران جامعه رشد بی رویه داشته است .

کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان یک معاهده بین‌المللی است که در ۱۸ دسامبر ۱۹۷۹ (27 آذر 1358) " قطعنامه شماره 180/34 مجمع عمومی سازمان ملل متحد" مورد پذیرش مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت.

تاکنون تنها هفت کشور جمهوری اسلامی ایران، سومالی، سودان، سودان جنوبی ، ایالات متحده آمریکا ، پالائو و تونگا به این کنوانسیون ملحق نشده‌اند.

درکشورهایی که کنوانسیون را تصویب کردند، زنان با مشارکت دولت هایشان در زمینه های مختلف ازجمله زمینه های زیر، برای بهبود شرایط زنان ودختران به فعالیت پرداختند:

کاهش خشونت علیه زنان و دختران، عرضه فرصت های تحصیلی، تضمین مشارکت سیاسی،  پایان ازدواج های اجباری و ازدواج کودکان و اطمینان از این که زنان توانایی ایجاد کسب و کار برای خود را بدون تبعیض داشته باشند .

به استناد کنوانسیون فوق الذکر و مفاد اول – دوم و سوم اعلامیه جهانی حقوق بشر اعلام میدارد که :

حقوق زنان ، حقوق بشر است .

پانزدهم سپتامبر، روز جهانی دموکراسی

سازمان ملل متحد به منظور پشتیبانی از جنبش‌های ضد استبدادی، ۱۵ سپتامبر (۲۴ شهریور) را روز جهانی دموکراسی نامیده است. جمهوری اسلامی ایران چنین روزی را به رسمیت نشناخته و خود را حامی "مردم‌سالاری دینی" معرفی می‌کند.

گردش آزاد اطلاعات، آزادی اندیشه، آزادی بیان، احترام به حقوق شهروندان و امکان سازمان‌دهی و فعالیت آزاد و قانونی تشکل‌های سیاسی و صنفی مستقل از حکومت، از دیگر ضرورت‌های شکل‌گیری یک جامعه‌ی دموکراتیک به شمار می‌رود. تفکیک قوا و استقلال آن‌ها نیز از ابزارهایی است که به تقویت بنیادهای دموکراسی کمک می‌کند. ایران از جمله کشورهایی است که به عدم رعایت ابتدایی‌ترین شرط‌های استقرار دموکراسی و نقض گسترده حقوق بشر متهم می‌شوند.

دموکراسی ارزشی جهان‌شمول و متکی بر اراده‌ی آزاد شهروندان در تعیین نظام‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خودشان و مشارکت کامل در تمام جوانب زندگی است.

به رغم تمام انتقادها، رهبر جمهوری اسلامی علی خامنه‌ای حکومت ایران را "مردم‌سالاری دینی" می‌خواند و مدعی است این شیوه‌ی کشورداری می‌تواند الگویی برای جنبش‌های دموکراسی‌خواهانه در منطقه باشد .

به این ترتیب در "مردم‌سالاری دینی" مورد نظر رهبران جمهوری اسلامی، رای مردم و نظر نمایندگان آن‌ها با تشخیص "ولی فقیه" قابل اغماض خواهد بود زیرا به اعتقاد آیت‌الله خمینی ولایت مطلقه فقیه همان ولایتی است که از سوی خداوند به پیامبر واگذار شده. او با اتکا به همین نظر تاکید می‌کند: «اوامر ولی فقیه در حکم قانون است و در صورت تعارض ظاهری با قانون مقدم بر قانون است .

« در انتخابات ایران توجهی به زندانی‌های سیاسی در حال اعتصاب غذا نمی‌شود. »

سازمان دیده‌بان حقوق بشر طی بیانیه‌ای در خصوص بی‌توجهی به وضعیت زندانیان در اعتصاب غذا در دوران انتخابات ایران هشدار داد.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، متن کامل این بیانیه در پی می‌آید:

“میلیون‌ها ایرانی در حساب‌های تلگرام و توییترشان در حال مصرف آخرین چرخش‌ها و پیچش‌های فصل انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر هستند که در روز ۱۹ ماه مه برگزار می‌شود. و در این دوره‌ی بحث عمومی گسترده در ایران، نامزدها باید به سود زندانی‌های سیاسی پرشمار کشور صحبت کنند.

یکی از این زندانی‌ها آتنا دائمی ۲۸ ساله است؛ یک فعال حوزه‌ی کودکان که در حال گذراندن محکومیتی هفت ساله در زندان اوین است. سپاه پاسداران ایران در اکتبر ۲۰۱۴ دائمی را به خاطر فعالیت‌هایش بازداشت، و ۱۶ ماه بعد با وثیقه آزاد کرد. یک دادگاه انقلاب او را به اتهام‌هایی شامل «تجمع و تبانی علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» به ۱۴ سال زندان محکوم کرد. حکم او بعداً در دادگاه تجدید نظر به هفت سال کاهش داده شد.

به گفته‌ی خانواده‌ی دائمی، وقتی ضابطین قضایی در نوامبر ۲۰۱۶ او را در خانه‌اش دستگیر کردند تا برای گذران باقی‌مانده‌ی حکمش به زندان برده شود، از ارائه‌ی اوراق هویتی یا حکم بازداشت امتناع کردند، در حالی که مطابق قانون هر دوی آنها مورد نیاز هستند. بنابراین خانواده به آنها اجازه‌ی ورود نداد. این عمل ظاهراً سبب شده است اتهاماتی متوجه خواهران دائمی شود. چهار ماه بعد، دادگاهی در تهران دو تن از خواهران دائمی را به اتهام توهین و ممانعت از مأموران قضایی به سه ماه زندان محکوم کرد، اما بعد حکم را تعلیق کرد. دائمی در اعتراض به آزار خانواده‌اش از سوی حکومت اعتصاب غذایی را آغاز کرده است که به گفته‌ی خانواده‌اش تا زمانی که مقامات رسماً خواهرانش را تبرئه کنند به آن ادامه خواهد داد. او حالا یک ماه را در اعتصاب غذا سپری کرده است، و خانواده‌اش می‌گوید وضعیت سلامتی‌اش به سرعت بدتر می‌شود.

دائمی تنها نیست. اسماعیل عبدی، دبیر کل کانون صنفی معلمان در حال گذراندن محکومیتی شش ساله است که بخشی از آن به خاطر سازمان‌دهی تظاهرات معلمان در برابر مجلس است. او در روز ۳۰ام آوریل اعتصاب غذا را آغاز کرد تا به نظام قضایی فاسد و فشار مقامات بر اتحادیه‌های مستقل کارگری اعتراض کند.

همچنین هنگامه شهیدی، روزنامه‌نگاری که از روز ۹ مارس بازداشت شده است، در اعتصاب غذا به سر می‌برد تا به بازداشتش اعتراض کند. بیش از دو ماه است که مقامات به او اجازه‌ی ملاقات با وکیل نداده‌اند.

دوران انتخابات یکی از زمان‌های کمیاب در ایران است که در آن بسیاری از نامزدها ظاهراً از احترام بیشتر به حقوق بشر دفاع می‌کنند. اما آیا هیچیک از نامزدها حاضر هستند آسیب دیدن این زندانی‌ها را به رسمیت بشناسند و از حقوق، و بهتر از آن، آزادی آنها دفاع کنند؟”

پرونده بنیانگذار “عرفان حلقه” بار دیگر با اتهام افساد فی الارض به دیوان عالی کشور ارسال شد

خواهر محمدعلی طاهری، بنیان‌گذار “عرفان حلقه”، می گوید که بازجوی برادرش پس از نقض حکم اعدام، به آقای طاهری گفته که پرونده‌اش دوباره با اتهام فساد فی‌الارض به دیوان عالی کشور ارسال شده است .

آذردخت طاهری در مصاحبه با وب ‌سایت کمپین بین‌المللی حقوق بشر گفت که برادرش ۲۴ فروردین به شعبه سوم دادسرای اوین احضار و بازجویی شده است .

سعید خلیلی، وکیل محمدعلی طاهری، پیش از این خبر داده بود که حکم اعدام موکلش در دیوان عالی کشور نقض و پرونده برای رسیدگی مجدد به دادگاه ارسال شده است .

در صورت اصرار دوباره دادگاه بر اتهام فساد فی‌الارض قاضی می تواند برای آقای طاهری دوباره حکم اعدام صادر کند .

محمدعلی طاهری که با راه‌اندازی مؤسسه‌ای به نام عرفان حلقه به فعالیت‌هایی مربوط به طب مکمل ایرانی و فرادرمانی پرداخته بود، در سال ۱۳۹۰ بازداشت شد .

و بار دیگر نقض صریح مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر

ماده 18 اعلامیه جهانی حقوق بشر :

هر شخصی حق دارد از آزادی اندیشه ، وجدان و دین بهره مند شود . این حق مستلزم آزادی تغییر دین یا اعتقاد و همچنین آزادی اظهار دین یا اعتقاد در قالب آموزش دینی – عبادت ها و اجرای آئین ها و مراسم دینی به تنهایی یا بصورت جمعی به طور خصوصی یا عمومی است .

وخیم ترین دوران حیات ایران

مردم فقیرتر شدند   "

وضعیت معیشت مردم ایران این روزها خوب نیست و اتفاقات چند دهه اخیر از جمله تحریم‌ها، تورم ۴۰ درصدی سالیان گذشته، اوضاع نامناسب فروش نفت، نبود سرمایه‌گذاری‌های خارجی و بسیاری دلایل دیگر شرایط را به گونه‌ای رقم زده است که مردم ایران در حال حاضر در حال دست و پنجه نرم کردن با کمترین قدرت خرید در طول حیات خود هستند و اوضاع کنونی کار را به جایی رسانده است که از نظر رسانه‌های خارجی مردم ایران در یک دهه اخیر ۲۰ درصد فقیرتر شده‌اند.

همه اینها در حالی اتفاق می‌افتد که دولت با افتخار خبر از رشد 7 /4   درصدی می‌دهد و به اعداد و رقام اعلام شده بسی می‌بالد. در واقع روی کاغذ می‌توان عملکرد دولت روحانی را مثبت ارزیابی کرد. ثابت نگه داشتن نرخ دلار در طول حیات دولت یازدهم، تک رقمی کردن تورم، رساندن اقتصاد به توسعه7 /4 درصدی، برداشته شدن تحریم‌ها و … همه و همه جالب و گیرا به نظر می‌رسد و با نگاهی به کارنامه دولت تدبیر و امید می‌توان نمره قبولی به آن اعطا کرد اما نمی‌توان از شرایط واقعی و موجود در بطن جامعه به سادگی گذر کرد .

ماده بيست و پنجم :

1)  ) هر كس حق دارد كه سطح زندگاني او ، سلامتي و رفاه خود و خانواده اش را از حيث خوراك و مسكن و مراقبتهاي پزشكي و خدمات لازم اجتماعي تامين كند و همچنين حق دارد كه در مواقع بيكاري ، بيماري ، نقص اعضاء ، بيوگي ، پيري يا تمام موارد ديگري كه به عللي خارج از اراده ي انسان وسايل امرار معاش از دست رفته باشد ، از شرايط آبرومندانه ي زندگي برخوردار شود .

 2) مادران و كودكان حق دارند از كمك و مراقبت مخصوصي بهره مند شوند . كودكان چه بر اثر ازدواج و چه بدون ازدواج به دنيا آمده باشند ، حق دارند كه همه از يكنوع حمايت اجتماعي برخوردار شوند .

ماده بيست وششم :

1)  ) هر كس حق دارد كه از آموزش و پرورش بهره مند  شود . آموزش و پرورش لااقل تا حدودي كه مربوط به تعليمات ابتدايي و اساسي است بايد رايگان باشد . آموزش ابتدايي اجباري است . آموزش حرفه اي بايد عموميت پيدا كند و آموزش عالي بايد با شرايط تساوي كامل به روي همه باز باشد تا همه بنا به استعداد خود بتوانند از آن بهره گيرند

چرا زنان در دولت جمهوری اسلامی ایران نمیتوانند مرجع ، قاضی ، امام ، رهبر یا رئیس جمهور شوند ؟؟؟

بر اساس اصل یکصد و پانزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران «رئیس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایط زیر باشند انتخاب گردد:

ایرانی الاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوا و مؤمن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور».

منظور از رجال به موجب تفسیر شورای نگهبان که بر اساس قانون اساسی مفسر قانون اساسی است معنای حقیقی و لغوی آن است نه معنای مجازی آن . بنابراین مرد بودن از شرایط ریاست جمهوری در نظام جمهوری اسلامی ایران است و زنان نمی توانند عهده دار این مسئولیت شوند.

در دو دهه اخیر و با روی کار آمدن دولت اصلاحات در ایران زنان در دولت های روی کار آمده حضور داشتند هر چند گاهی آن چنان ناامید کننده که حتی صدای مردان را نیز در آورد. در دولت محمود احمدی نژاد نخستین و آخرین وزیر زن در جمهوری اسلامی بود که در وزارت بهداشت سه سال حضور داشت. هر چند پس از آن وزیر زنی نداشتیم ولی زنان زیادی معاون رییس جمهور یا معاون وزیر بودند. نمایندگی مجلس هم که از قبل بوده و هست، گاهی درصدی قابل توجه از کل نمایندگان مجلس و گاهی در حدی پایین تر از حد انتظار.

با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، زنان هم امید داشتند حضور حسن روحانی سهم بیشتری برای آنان در مناصب قدرت رقم بزند و سقف شیشه ای کار برای زنان کمی بالاتر برود. اما تدبیر دولت یازدهم حضور زنان به عنوان وزیر در کابینه نبود . هر چند پیش از این، رییس جمهوری در ابتدای حضورش در دولت درباره زنان در پست وزارت گفته بود: «زنان نباید به تنها یک پست وزارت در دولت اکتفا کنند» و تلویحا قول داده بود که از زنان در مشاغل دیگر بیشتر استفاده کند، اما هیچ زنی در قطار کابینه تدبیر و امید به مجلس برای تصدی پست وزارت معرفی نشد. سهم زنان در سطح هیات وزیران دولت یازدهم، از چهار به سه کاهش یافت .

سهم زنان از قدرت سیاسی در طول 38 سال انقلاب، تنها فعالیت در انتخابات و رای دادن خلاصه شده است تا آقایان به قدرت برسند و بعد از آن زنان در خانه بنشینند و به بچه داری خود مشغول باشند.

با وجود آنکه حقوق اساسی زنان در قانون اساسی مشخص شده، اما چقدر به این قانون عمل شده است؟ آیا به حرف و تصویب قانون، بستر ایجاد قانون هم ایجاد می شود؟ کار تبلیغی را با کارفرهنگی نبایدجابجا کرد و با تمرکز بر قوانین نباید تصور کنیم وضعیت زنان در کشور بهبود می یابد.

کمیته دفاع از حقوق زنان به استناد ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشراعلام میدارد زنان نیز از آزادی اجتماعات بهره مندند و حق‌دارند در سیاست‌گذاری، قانون‌گذاری، مدیریت، اجرا و نظارت، مشارکت فعال و تأثیرگذار داشته

باشند .   

                                    بدون هیچ گونه تبعیض جنیسیتی

هم‌چنان که زنان حق دارند بالای چوبه‌ی دار بروند، به همان‌ سان نیز حق دارند که بالای سکوی خطابه نیز بروند . " المپ دوگوژ

فعال حقوق بشر کیست

حقوق بشر هیچ مرزی جز انسانیت نمی­ شناسد؛ یعنی حمایت از همه­ ی انسان­ ها در همه جا؛ از فقیرترین تا پیشرفته­ ترین ، بی ­ثبات ­ترین تا امن ­ترین ، دیکتاتوری­ ترین تا دموکرات ­ترین کشورها در همه ی حالات ، حقوق بشر لازم الرعایه است و فعالان حقوق بشر برای ترویج و حمایت از حقوق بشر برای رسیدن به وضعیتی بهتر و انسانی تر میکوشند.

هر آنچه که به گونه ای ارتباط مستقیم با زندگی ادمی و قوانین تاثیر گذار بر آن دارد در حوزه توجه و عملکرد یک فعال حقوق بشر می باشد

لازم نیست که او حتماً با عنوان فعال یا مدافع حقوق بشر شناخته شود یا سازمان و نهادی که او در آن کار می کند نام حقوق بشر را با خود به یدک بکشد.  مدافع حقوق بشر مفهوم وسیعی است و جمعیت کثیری را در بر می گیرد که شامل هر فرد یا گروهی از افراد جامعه است که در ترویج حقوق بشر کار می ­کنند؛ از سازمان ­های بین المللی گرفته تا افرادی که در جوامع محلی فعالیت می کنند. مدافع حقوق بشر می تواند از هر جنس و سن و نژاد و مذهبی باشد، از هر گوشه ای از جهان.

ممکن است نام برخی از این فعالین در سطح بین المللی شناخته شده باشد اما، اکثر آن ها به صورت ناشناس باقی می مانند؛ هر چند کاری که انجام می دهند بسی با ارزش تلقی می ­شود

مشخصات یک فعال حقوق بشر چیست و یک فعال حقوق بشر چه نقشی در عرصه فعالیت اجتماعی دارد ؟

مستقل بودن

آگاهی رسانی و معرفی حقوق ذاتی بشر

دیدبانی و شناسانی موارد نقض حقوق بشر

گزارش دهی مستند بر اساس واقعیت

استقلال شرط حیات یک فعال حقوق بشر می باشد که برای ارائه کار وادامه فعالیت خود می باید بر اصل استقلال از قدرت ها ، دولت ها ، احزاب و ایدئولوژی ها تاکید کند.

در واقع استراتژی اجرائی یک فعال حقوق بشر ، تلاش برای استقلال، آزادی و شناساندن و معرفی حقوق اولیه انسان است  که درازای حیات بشری است. این تلاش و استراتژی تا آنجا که تاریخ بخاطر دارد وجود داشته و تدوام خواهد داشت و این فعالیت و تلاش به منظور به چنگ آوردن قدرت سیاسی و حکومت نبوده بلکه جهت احقاق حقوق بشر است. این تلاش همیشگی است که زمان و مکان نمی شناسد به همین دلیل رابطه فرد با حکومت به عنوان موضوع محوری فعالیت حقوق بشری می باشد زیرا که شناسایی ،تامین و تضمین حقوق بشر بر عهده حکومت است.

فعال حقوق بشر, دیده بان جامعه در کنار مردم است و برای رعایت و تامین حقوق انسان در جامعه تلاش  و با شناسائی موارد نقض حقوق بشر و  ارائه گزارشات خود وظیفه رعایت آن را به حکومت یادآوری می کند و با دیدن  آنچه که حاوی نقض حقوق بشر است ,  و با مقایسه قوانین داخلی با اعلامیه جهانی حقوق بشری و میثاق‌ها و کنوانسیون‌ها , رفتار حکومت را در آن عمل خاص نقد می‌کند.

بهبود حقوق بشر یک امر دائمی است و اینگونه نیست که پروژه‌ای باشد که یک جا شروع شود و یکجا تمام شود و باید به چشم یک پروسه به آن نگریست.

 به همین دلیل تغییر در ساختار قدرت سیاسی و یا تغییر در روند سیاسی جامعه, تاثیری در فعالیت یک فعال حقوق بشر ندارد.

جنس کار او با مبارز سیاسی متفاوت است. او بدون اعتنا به فرم، محتوی و عملکرد حکومت صرفا پیشبرد حقوق بشر را طلب می کند و نباید دیدگاه های سیاسی خود را در فعالیت های حقوق بشری دخالت دهد .

یک فعال حقوق بشر , به جهانی بدون مرز اندیشیده و انسانها در نگاه او براساس بند های اول و دوم  اعلامیه جهانی حقوق بشر , برابر و غیر قابل تبعیض هستند.

 فردی که نسبت به اتفاقات محیط اطراف خود بی‌تفاوت نیست و اخبار موجود را پیگیری می‌کند نیز عمدتا با این مفاهیم آشنایی دارد و به کرات با گزینه‌هایی نظیر فقدان آزادی یا نقض حقوق بشر روبرو می‌شود.

 فعالیت حقوق بشری یک فن است و قابلیت‌های ویژه خود را دارد. کسی که در این حوزه وارد می‌شود باید حداقل دانش و آگاهی  از مفاهیم و موازین حقوق بشری و شناختی از جامعه‌ای که می‌خواهد در آن فعالیت نماید , داشته باشد.

در نهایت انتظار می‌رود رفتار و عملکرد یک فعال حقوق بشر با رعایت موازین حقوق بشری باشد. اگر کسی که در حوزه رفتار شخصی خودش و یا در محیط پیرامونی که قرار دارد فردی پایبند به اخلاقیات و باورهای پسندیده نباشد، قطعا در ذهن عموم این تردید را ایجاد خواهد کرد که آیا این فرد در اعتراض‌ها و بیاناتش صداقت دارد؟

خوشبختانه حقوق بشر صاحب منشور و اسناد متعدد پذیرفته شده بین المللی است که تفاسیر و تعاریف پیرامون آن را ضابطه مند می کند.

درحقیقت برای هرگونه سازندگی و تلاش برای دنیایی مطابق با قوانین حقوق بشر , باید از هر شخص شروع شود.