داگ لِمبُرن؛ عضو جمهوریخواه کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان دیدگاهش را پیرامون مقابله با دخالتهای جمهوری اسلامی ایران در منطقه، ضرورت تمدید تحریمهای تسلیحاتی علیه تهران در شورای امنیت سازمان ملل متحد، همراهی با اعتراضات مردمی در ایران و مقابله با برنامه اتمی نظامی ایران مطرح کرد .
آقای لمبرن در گفتگوی اختصاصی با فرهاد پولادی، از بخش فارسی صدای آمریکا درباره آنچه که مقامات پنتاگون در مورد یک شناور حامل تسلیحات گفتهاند که از ایران برای حوثی های یمن فرستاده شده و به وسیله نیروی دریایی آمریکا توقیف شد، ابزار نگرانی کرد.
متن کامل این گفتوگو را در زیر بخوانید:
پرسش: مقامات پنتاگون تایید کردهاند که نیروی دریایی آمریکا یک شناور حامل تسلیحات را، که از ایران میآمد و به سوی حوثیها در حرکت بود، در دریای عرب توقیف کردهاند. نظرتان چیست و آیا از این بابت نگران هستید؟
لمبرن: خوب، من بسیار نگرانم. رژیم ایران شورشیان حوثی یمن را مسلح میکند و در شبه جزیره عربی بیثباتی و آشوب به راه میاندازد. آنها پولی را که به سختی به دست آمده و باید برای بهبود زندگی مردم ایران استفاده شود، صرف آتشافروزی، خشونت، و ویرانی در کشورهای دیگر میکنند و این وضعیت غمانگیزی است. من دیدهام که روی لاشه برخی از موشکهای منفجرشده عباراتی به زبان فارسی نوشته شده است و آنها بیتردید از ایران آمدهاند. شورشیان حوثی که خودشان کارخانه تولید موشک ندارند!
پرسش: آقای رود، معاون وزیر دفاع آمریکا، نسبت به وقوع یک تهاجم بالقوه توسط ایران هشدار داده است. او همچنین بدون ارائه جزئیات بیشتر گفته که نسبت به پیامدهای بالقوه چنین اقدامی، به ایران هشدار شدیداللحنی داده است. نظر شما چیست؟
لمبرن: من از آقای رود و از دولت پرزیدنت ترامپ حمایت میکنم. به نظر من، اگر ایران اموالی مانند کشتیها یا تاسیسات نفتی یکی از دوستان یا همپیمانان ما را منهدم کند، ما باید واکنش بسیار شدیدی نشان دهیم و به همپیمانانمان کمک کنیم. حال اگر سربازان یا شهروندان آمریکایی در یک حمله انجام شده توسط ایران آسیب ببینند، در آن صورت واکنش ما باید به مراتب شدیدتر باشد. وقتی ایران چندی پیش پهپاد غیرمسلح و بدون سرنشین ما را سرنگون کرد، ما هیچگونه واکنش نظامی قهرآمیزی انجام ندادیم. اما به نظر من، ما میبایست واکنش قاطعتری را به نمایش میگذاشتیم. هرچند شاید برخی ملاحظات دیگر نیز در میان بود. اما به نظر من، اگر ما واکنش نیرومندانهتر و چشمگیرتری نشان میدادیم، پیام بهتری داده میشد.
رژیم ایران شورشیان حوثی یمن را مسلح میکند و در شبه جزیره عربی بیثباتی و آشوب به راه میاندازد. آنها پولی را که به سختی به دست آمده و باید برای بهبود زندگی مردم ایران استفاده شود، صرف آتشافروزی، خشونت، و ویرانی در کشورهای دیگر میکنند و این وضعیت غمانگیزی است.
پرسش: وزیر خارجه پمپئو بارها به اعضای شورای امنیت سازمان ملل هشدار داده و گفته است که تحریم تسلیحاتی ایران بنا بر قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، در اکتبر سال ۲۰۲۰ به پایان میرسد و پس از آن ایران میتواند بار دیگر، به ویژه از روسیه و چین، اسلحه بخرد. به نظر شما دولت و کنگره آمریکا باید در این زمینه چه کار کنند؟
لمبرن: من هم با وزیر خارجه پمپئو موافقم. من فکر میکنم که شورای امنیت باید تحریم تسلیحاتی ایران را تمدید کند تا رژیم ایران نتواند راهی برای خرید اسلحه، مثلا از روسیه، پیدا کند. به نظر من کارنامه اسفبار رژیم ایران در خشونتآفرینی و دردسرسازی در بسیاری از کشورهای همسایه و منطقه، نشان میدهد که اگر آنها اسلحه داشته باشند، از آن به همین منظور استفاده خواهند کرد. پس ما باید به خاطر حفظ ثبات آن منطقه، به محدود کردن توانایی رژیم ایران در خرید تسلحیات از خارج از کشور ادامه دهیم.
پرسش: و اما موضوع اسرائیل، آمریکا، و ایران. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، در دیدار با آقای پمپئو در پرتغال گفت که تجاوزگری ایران همچنان مهمترین دغدغه دولت او است، و هشدار داد که ایران از سوریه به عنوان پایگاهی برای حمله به اسرائیل استفاده میکند. آیا شما نگران هستید؟ دولت آمریکا باید در این زمینه چه کار کند؟
لمبرن: خوب، من خیلی از این بابت نگران هستم. من فکر میکنم اگر اسرائیل ناچار شود بر ضد نفوذ رژیم ایران در سوریه و نیز بر ضد نیروهای ایرانی که امنیت و ثبات اسرائیل را تهدید میکنند، وارد عمل شود، ما باید از اسرائیل حمایت کنیم.
پرسش: نیروهای دفاعی اسرائیل بارها مواضع ایران در سوریه را هدف قرار دادهاند.
لمبرن: بله.
پرسش: آیا به نظر شما نتیجه این حملات مثبت و مؤثر بوده است؟
لمبرن: من فکرمیکنم که بسیار مثبت بوده است؛ زیرا در غیر این صورت ما شاهد وضعیت به مراتب وخیمتری از لحاظ بسیج اسلحه و نیرو، و افزایش نیروی تهاجمی علیه اسرائیل میبودیم.پس همین که اسرائیل دست به کار شده و بخشی از تواناییهای ایران برای تقویت تسلیحاتی و نیروهایش در سوریه را از بین برده، کار خوبی است. رژیم ایران باید از سوریه خارج شود و به مشکلات کشور خودش رسیدگی کند. من فکرمیکنم که مردم ایران نیز همین را میخواهند و به دنبال یک زندگی بهتر هستند. اما جمهوری اسلامی به جای کمک به مردم ایران، از پول و نیروی انسانی برای پراکندن بذر خشونت و آشوب در سراسر منطقه استفاده میکند. به نظر من آنها باید پول و تلاششان را بر کشور خودشان متمرکز کنند.
پرسش: آقایان پمپئو و نتانیاهو همچنین با اشاره به اعتراضات سراسری ایران، از مردم آن کشور و اعتراضشان به رژیم، قاطعانه حمایت کردهاند. نظر شما چیست؟
لمبرن: من هم از مردم ایران حمایت میکنم، اقدامشان را میستایم، و صدایم را به صدای کسانی که به رژیم میگویند: «به مردمت کمک کن!» میافزایم. مردم به گرانی، بیکاری، کم ارزش شدن پول ملی، و کاهش قدرت خریدشان معترضند. دلیل همه این مشکلات این است که رژیم، تمرکزش را بر راهاندازی انقلاب در سایر کشورهای منطقه قرار داده، و به مردم ایران در کشور خودشان رسیدگی نمیکند. ایران میتوانست کشوری بسیار مرفه باشد؛ اما اکنون اقتصادش به سرعت رو به فروپاشی است و دلیل آن نیز زخمها و آسیبهایی است که رژیم ایران بر پیکره این کشور وارد کرده است.
پرسش: پرسش بعدی درباره کارزار فشار حداکثری پرزیدنت ترامپ علیه ایران است که یکی از بخشهای اساسی آن تحریمهای اقتصادی است. منتقدان دولت آمریکا این تحریمها را بینتیجه، و حامیان دولت آن را نتیجهبخش میدانند. نظر شما چیست؟
لمبرن: من با کسانی که میگویند این کارزار نتیجهبخش بوده است، موافقم و فکرمیکنم که سیاست تحریم حداکثری، سیاست خوبی است و میتواند سرانجام توجه رژیم را جلب کند. رژیم ایران هماکنون با سرسختی بر موضع خود پافشاری میکند و نمیخواهد از خشونت علیه کشورهای همسایه دست بکشد. آنها میلیاردها دلار - و سایر مزایایی که پرزیدنت اوباما از سر حسننیت به آنها ارائه کرده بود - را گرفتند و آن را برای اقداماتی مانند راهاندازی انقلاب، نبرد با اسرائیل، مبارزه با نیروهای غربی در منطقه، جنگ با سعودیها از طریق شورشیان حوثی، و غیره به هدر دادند. بنابراین، آنها با آن همه پول، فقط دردسر درست کردند و به مردمشان کمکی نکردند. پس تا وقتی آنها نمیخواهند مانند یکی از اعضای منطقی و عادی جامعه بینالمللی رفتار کنند، آمریکا و همه کشورهای دیگر نیز ناگزیر باید فشار حداکثری را بر آن رژیم اعمال کند.
پرسش: شما از جمله نمایندگانی بودید که از لایحه خانم لیز چِینی مبنی بر عدم تمدید معافیتهای هستهای تاسیسات فُردو و اراک حمایت کردید. در صورت تصویب این لایحه فشار بیشتری بر رژیم ایران وارد خواهد شد.
لمبرن: بله.
پرسش: خوب، اگر رژیم ایران این قدر تحت فشار باشد، چگونه پای میز مذاکره خواهد آمد؟
لمبرن: به باور من، هر قدر فشار بر این رژیم بیشتر شود، امکان آمدن آنها پای میز مذاکره هم بیشتر خواهد شد. اگر ما این فشار را کم کنیم، آنها به الگوی رفتاری تاریخیشان - یعنی مشکلآفرینی، عدم رسیدگی به مردم ایران، راهاندازی انقلاب در دیگر کشورها، و نیز عدم جدیت در رسیدگی به معضل هستهای - ادامه خواهند داد. جهان غرب، آمریکا، و اسرائیل همگی در این موضوع که نمیخواهند رژیم ایران از توانایی تهاجمی هستهای - یعنی جنگافزارهای هستهای - برخوردار باشد، اتفاقنظر دارند. اما رژیم ایران اعتراف کرده است که دارد در همین راستا فعالیت میکند. آنها در حال کار روی موشکهای بالستیک بین قارهای هستند تا پس از دستیابی به سلاحهای کشتار جمعی، آنها را با استفاده از آن موشکها حمل کنند. پس این عدم تغییر رویه آنها بسیار نگرانکننده است. آن رژیم نمیخواهد یک عضو محترم و منطقی جامعه بینالمللی باشد.
پرسش: پرسش آخر درباره سوریه است. ایران، ترکیه، و روسیه همچنان به فعالیتهای خود در سوریه ادامه میدهند. ارزیابی شما از اوضاع سوریه، به ویژه با توجه به کاهش حضور نظامی آمریکا در آنجا، چیست؟
لمبرن: سوریه وضعیت بسیار پیچیده و اسفناکی دارد. نیم میلیون شهروند سوری کشته شدهاند و میلیونها تن دیگر نیز ناگزیر به کشورهای نزدیک مانند اردن، ترکیه، و لبنان گریختهاند تا از آتش جنگ، در امان بمانند. کشورهایی مانند ترکیه، روسیه، و ایران در سوریه به دنبال منافع خودشان هستند. آنها به دنبال صلح و پایان جنگ داخلی نیستند؛ بلکه تنها هدفشان این است که یک طرف جنگ بر طرف دیگر پیروز شود، حتی اگر نتیجه آن، سالیان سال ادامه جنگ باشد. این وضعیت بسیار اسفناکی است. پرزیدنت ترامپ نمیخواهد نیروهای ایالات متحده را در معرض خطر قرار دهد و من این را درک میکنم. اما همزمان ما باید اطمینان یابیم که میدانهای نفتی دیگر محل درآمد و تجدید قوای جنگجویان داعشی یا سایر عوامل ویرانگر، نخواهد بود. به نظر من، ما وامدار کُردها هستیم؛ کُردهایی که برای کمک به آمریکا در نبرد با داعش و تبهکاران دیگر، جنگیدند. ما باید راههایی را برای کمک به کردها بیابیم و در واقع همین کار را هم داریم میکنیم. آنها حدود ۳۰ کیلومتر از مناطق مرزی ترکیه عقبنشینی کردهاند؛ اما از بسیاری جهات دیگر، ما همچنان به همکاری با کُردها و کمک به آنها ادامه میدهیم.
با سپاس فراوان.
لمبرن: خواهش میکنم.