مردم شریف ایران؛
زندانیان مرتبط با بیانیه ۱۴ تن؛ کمال جعفری یزدی، هاشم خواستار، عبدالرسول
مرتضوی، محمد مهدوی‌فر، رضا مهرگان، محمد نوری‌زاد، عباس واحدیان شاهرودی، محمدحسین
سپهری و فاطمه سپهری، در تابستان ۱۳۹۸، به این نتیجه رسیدند که وقت آن رسیده تا با
کنار گذاردن تمایلات مصلحت‌جویانه و با صراحت تمام، پای به میدان گذارده و با
درخواست تغییر بنیادین قانون اساسی و عزل رهبر جمهوری اسلامی، پیش‌گام این حرکت ملی
باشند. از زمان بازداشت، ۲۰ مرداد ۹۸ تا کنون، قریب ۸ ماه می‌گذرد و در این مدت، این
عزیزان انواع شکنجه‌های جسمی و روانی همچون حبس در سلول انفرادی، توهین و ناسزا،
ضرب و شتم و محرومیت از تماس با خانواده‌هایشان را تحمل کرده‌اند، چرا که امید و
آرزوی آزادی و سربلندی ایران و مردم ایران، سختی و مشقت این دوران را بر آنها
هموار کرده است. مسئولین زندان، اصل تفکیک زندانیان براساس جرائم‌شان را رعایت نمی‌کنند
و این زندانیان سیاسی را در میان بندهای زندان جابه‌جا می‌کنند و پیش از انتقال
آنها به بندهای جدید، از عوامل‌شان در میان زندانیان می‌خواهند که اسباب آزار و اذیت
زندانیان سیاسی را فراهم کنند که باعث ضرب و شتم و به خطر افتادن جان‌شان شده است.
سال ۹۸ روبه پایان است اما همراه با تجربه‌های تلخ بیش از ۱۵۰۰ کشته‌شدگان
آبان ماه، ساقط کردن هواپیمای
مسافربری به همراه ۱۷۶ سرنشین و اپیدمی ویروس کرونا که تاکنون جان بیش از ۲۰۰۰
ایرانی را گرفته است. در روزهای اخیر، رئیس سازمان زندان‌های کشور از اعطای مرخصی
به ۷۰ هزار نفر از زندانیان، به دلیل شیوع کرونا، خبر داده بود. اما به گفته جاوید
رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل، جمهوری اسلامی تنها زندانیانی را آزاد می‌کند که
حکم‌شان کمتر از پنج سال زندان است و در نتیجه کسانی که به “اقدام علیه امنیت ملی”
متهم و احکام خارج از عرف و قانون گرفته‌اند، مشمول این تصمیم نمی‌شوند. بدین ترتیب
در عمل، زندانیان سیاسی یا کسانی که طی ناآرامی‌های آبان ۹۸ بازداشت شده‌اند، در
زندان خواهند ماند. در شرایط کنونی شیوع ویروس کرونا، ما، خانواده‌های زندانیان سیاسی
و جمعی از طرفداران بیانیه ۱۴، به شدت نگران وضعیت عزیزان‌مان هستیم. بر مسئولین ذیربط
است که هرچه سریعتر زمینه آزادی زندانیان سیاسی را فراهم کنند، پیش از آنکه اتفاق
ناگواری رخ دهد.
۲۵ اسفند ۱۳۹۸
x
