سازمان حفاظت محیط زیست ؛
شعار روز جهانی محیط زیست در سال 2018 :غلبه بر آلودگی پلاستیک
هر سال، نزدیک به ۱۳ میلیون تن پلاستیک به اقیانوسها ریخته میشود که اثرات محیط زیستی زیانبار آنها بر بقای زیستمندان دریایی را شاهد هستیم. پلاستیکهایی که به اقیانوسها میرسند، میتوانند دو سرنوشت داشته باشند: یکی اینکه تا چهار بار در
سال مورد استفادهی دوباره قرار بگیرند، و یا اینکه تا ۱۰۰۰ سال در اقیانوسها رها باشند تا روزی که تجزیه شوند.
سازمان ملل متحد (UN)، پانزدهم خرداد برابر با پنجم ژوئن را، " روز جهانی محیط زیست " نامگذاری کرده که این روز در ایران، آغاز یک هفته با همین عنوان است.
بخش محیطزیست سازمان ملل متحد(UNEP)، دستورالعملهای مربوط به محیط زیست را تنظیم میکند و پیادهسازی منسجم ابعاد محیط زیستی توسعهی پایدار در سیستم این سازمان را، برعهده دارد و در نقش یک مدافع معتبر برای محیط زیست جهانی عمل میکند.
ماموریت UNEP این است که سیاستگزاریهای دولتها و مشارکت ملتها در مراقبت از محیطزیست را با ایدهپردازی، اطلاعرسانی و توانمند سازی مردم برای بهبود کیفیت زندگی خود و بدون به خطر انداختن نسلهای آینده،تشویق و ترغیب کند.
شعار روز جهانی محیط زیست در سال 2018 :غلبه بر آلودگی پلاستیک
انتخاب شعار" غلبه بر آلودگی پلاستیک" که به نوعی هدف حذف آلودگی های پلاستیکی را دنبال می کند، فراخوانی برای اقدام همهی ما در مبارزه با یکی از بزرگترین چالشهای
محیطزیستی عصرحاضر است. برای برگزاری این رویداد بزرگ جهانی، هر سال یک کشور به عنوان میزبان برگزیده میشود که میزبان امسال روز جهانی محیط زیست، کشور هندوستان است
پیام اصلی شعار انتخابی امسال این است که هر کدام از ما در زندگی روزمرهی خود، به روشهای ممکن تغییراتی ایجاد کنیم که از بار سنگین آلودگیهای پلاستیکی کاسته و زیستگاههای طبیعی، زندگی حیات وحش و محیط زیست خود را از خطرات ناشی از انباشت ظروف یکبار مصرف و کیسههای پلاستیکی نجات دهیم تا از این طریق، شاخصهای سلامت جوامع انسانی، گیاهی و جانوری را، بهبود بخشیم.
در عین حال باید بدانیم که بشر، در دنیای کنونی از پلاستیک استفادههای متعدد میکند که حذف بسیاری از آنها در عمل ممکن نیست اما با استفاده کردن از ظروف یکبار مصرف و کیسههای نایلونی، کار را به جایی رساندهایم که آثار بسیارناگواری در حیط زیست به جا گذاشته است.
در سراسر دنیا، در هر دقیقه یک میلیون بطری آب آشامیدنی تولید میشود و سالانه ۵۰۰ میلیارد کیسهی پلاستیکی مورد استفاده قرار میگیرد. در مجموع میتوان گفت ۵۰ درصد از مواد پلاستیکی که ما استفاده میکنیم، یکبار مصرف هستند.
همچنین نزدیک به یک سوم از بستهبندیهای پلاستیکی که استفاه میکنیم، از طریق سیستمهای جمعآوری زباله، جمع نمیشوند و این به معنی انباشته شدن آنها در خیابانها و در محیط اطراف ماست.
هر سال، نزدیک به ۱۳ میلیون تن پلاستیک به اقیانوسها ریخته میشود که اثرات محیط زیستی زیانبار آنها بر بقای زیستمندان دریایی را شاهد هستیم. پلاستیکهایی که به اقیانوسها میرسند، میتوانند دو سرنوشت داشته باشند: یکی اینکه تا چهار بار در سال مورد استفادهی دوباره قرار بگیرند، و یا اینکه تا ۱۰۰۰ سال در اقیانوسها رها باشند تا روزی که تجزیه شوند.
پلاستیکها راه خود را به منابع آبی ما هم باز کرده و از این طریق، به بدنهای ما نیز راه پیدا کردهاند. پرسش این است که پلاستیکها چه صدماتی میتوانند به ما بزنند؟
دانشمندان هنوز در این خصوص اطمینان ندارند، ولی آنچه مشخص است اینکه پلاستیکها میتوانند در بردارندهی مواد شیمیایی متعددی باشند که سمی و یا مخلِ عملکرد هورمونها باشند. پلاستیکها میتوانند به عنوان جاذب انواع آلایندهها مانند دی اکسینها، فلزات و آفتکشها عمل کنند.
روز جهانی محیط زیست، امسال این فرصت را برای هریک از ما فراهم کرده است تا به شیوههای مختلف بتوانیم با آلودگی پلاستیک در سراسر دنیا مبارزه کنیم.
پس هماکنون اقدام خود را آغاز کنیم :
اگر نمیتوانیم از ظروف یکبار مصرف و کیسههای پلاستیکی، چند بار استفاده کنیم، از گرفتن یا خرید آنها اجتناب کنیم.
از رستورانها و تهیه غذاها بخواهیم تا پلاستیک کمتری استفاده کنند.
بجای دریافت کیسههای پلاستیکی، کیسهی پارچهای خود را به سوپرمارکتها ببریم.
به دنبال فروشگاههایی بگردیم که کمتر از بسته بندیهای پلاستیکی استفاده میکنند.
اگر در کنار ساحل و یا جنگل قدم زدیم و به زبالههای پلاستیکی برخورد کردیم، آنها را جمع کنیم.
همدیگر را از اثرات زیانبار استفاده از کیسههای پلاستیکی و ظروف یکبار مصرف آگاه و به عدم استفاده از آنها دعوت کنیم.
و هزاران ایده ای که می تواند برای داشتن دنیایی با پلاستیک کمتر به ذهن شما برسد.
یادمان باشد دستان کوچک فرزندانمان، آیندهی خود را از دستان ما طلب میکنند.همانگونه که ما، محیط زیست امروز را از
پدران و مادران خود به امانت گرفتهایم، به فرزاندانمان هم به امانت بسپاریم.
لازم میدانم که در این مقوله یادی از مادر محیط زیست ایران نیز داشته باشیم
مه لقا ملاح یکی از فعالان حقوق زنان و جامعه شناسان برجستهای بود که در سن ۷۸ سالگی با همکاری همسرش زنده یاد حسین ابوالحسنی و چند نفر از زنان استاد دانشگاه و شاغل در سازمان محیط زیست، یکی از نخستین و مؤثرترین تشکلهای زیست محیطی کشور یعنی جمعیت زنان مبارزه با آلودگی را تأسیس کرد تا نسلی از فعالان محیط زیست ایران را در مکتب خود تربیت کرده و به حمایت از محیط زیست ترغیب کند. «بهترین شخصیت میراث طبیعی» «دوستدار محیط زیست» از جمله عناوینی است که در کارنامه خانم مه لقا ملاح ثبت شده است.
این فعال محیط زیست از ساکنان قدیمی تهران است و در خانواده ای تربیت شده که زباله تولید نکردن برایشان اهمیت ویژه ای داشته است. خانم ملاح ۶۰ سال است که زباله ای بیرون از خانه نگذاشته است حتی اعضای خانواده اش هم این کار را نکرده اند. مگر اینکه زباله ها بازیافتی باشند مانند کاغذ و پلاستیک. آنها زباله هایشان را داخل گودالی در حیاط می ریزند که تبدیل به کود می شود. او هم اکنون ۱۰۰ ساله و ساکن تهران است و همچنان به محیط زیست عشق می ورزد و خواستار پاکیزگی آن است.
به امید روزی که همه ما راه این بانوی پر تلاش را ادامه دهیم و برای حفظ محیط زیست خود بکوشیم