ساختمان «جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان» واقع در پاسگاه «نعمت آباد»، در جنوب غربی شهر تهران قرار داد؛ حوالی میدان «سروری»، انتهای خیابان «زمزم»؛ جایی که کودکان کم سواد یا بی سواد کار و خیابان می آیند تا فارسی، علوم و ریاضی بیاموزند.
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان آن طورکه بر پیشانی وب سایتش نوشته شده، از سال 1382 و با دریافت مجوز قانونی از وزارت کشور با هدف آموزش کودکان کار و خیابان منطقه 19 شهرداری تهران تاسیس شده است. این جمعیت روزانه به 120 تا 150 کودک که به طور عمده مهاجر افغان و یا «کودکان کار» ایرانی هستند، به طور داوطلبانه آموزش می دهد.
ساختمان قدیمی جمعیت زمانی یک آب انبار قدیمی پر رونق بوده است. تا یک هفته قبل هم اعضایی که سال ها است در این خانه داوطلبانه کار می کرده اند، کلاس درس و دفتر و دستک و تشکیلات داشته اند ولی این روزها و با پلمپ شدن ساختمان، در فضای سبز حاشیه خیابان به بچه ها درس می دهند. می گویند بچه ها که بیش تر آن ها نان آور خانواده و کودک کار هستند، از مسیرهای دور و با اتوبوس یا پای پیاده می آیند و نمی خواهیم با در بسته انجمن مواجه شوند.
داوطلب ها اغلب قدیمی هستند و با این تشکل یک دهه از عمرشان را پشت سر گذاشته اند. می گویند برای دست‌یابی کودکان به بهداشت و آموزش رایگان، محو كامل كار کودک،جلوگیری از بهره کشی و هرگونه سوء استفاده از آن ها و هم‌چنین احقاق حقوق و شرایط زندگی انسانی و برابرشان فعالیت می کنند.
تاکنون از سوی مراجع قضایی اتهام یا جرمی علیه این جمعیت اعلام نشده است ولی بیانیه ۱۶اسفند «فراکسیون حقوق بشر» مجلس شورای اسلامی شروع مشکلات آن ها بود. این فراکسیون مردادماه سال ۹۵ تشکیل شده است و نمایندگانی چون «علی مطهری» هم عضو آن هستند.
فراکسیون در بیانیه اش جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان را متهم کرده بود که از کودکان کار سوء استفاده کرده، به تدریس آموزه های غیردینی و کمونیستی پرداخته، برخی از کودکان را مورد ضرب و شتم قرار داده است و در محیط های آلوده و غیر بهداشتی آن ها را نگهداری کنند.
یک هفته بعد جمعیت با صدور اطلاعیه ای به این اتهامات پاسخ داد و آن ها را غیرواقعی خواند ولی در آخرین روز فروردین ماه ۹۶، حوالی ساعت هشت شب دو نفر از ماموران پلیس امنیت تهران به محل ساختمان این جمعیت رفته و نامه پلمپ ساختمان را به سرایدار تحویل داده اند. آن ها به سرایدار گفته بودند که روز بعد، یعنی روز پنجشنبه برای پلمپ کردن ساختمان مراجعه می کنند. به وعده خود هم وفا کرده، روز بعد حدود ساعت 12 ظهر به محل استقرار جمعیت رفته و از کارکنان خواسته اند وسایل خود را جمع کرده و ساختمان را تخلیه کنند.
بنا بر گفته یکی از داوطلبان، فعالیت در حوزه آسیب های کودکان کار و خیابان نیازمند هیچ مجوزی نیست: «وضعیت کودکان کار در ایران بسیار بحرانی و وخیم است و عقلانی است که آن ها یا هر انسان مسوولی منتظر طی مراحل طولانی مجوز نباشد و هر کاری که از دست مان برمی آید، برای این کودکان انجام دهیم. به نظرم فعالیت این مجموعه یک جایی پا گذاشتن روی دُم یکی از آقایان بوده و حالا ترجیح‌شان بستن این مرکز است. »
او می گوید: «من فکرمی کنم واقعیت چیز دیگری است. باید دید چرا آن ها احساس تهدید کرده اند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر