۱۳۹۶ اسفند ۱۸, جمعه

گزارش صوتی مصاحبه با سید ابوالحسن بنی صدر به مناسبت روز جهانی زن 8 مارس 2018

گزارش صوتی مصاحبه با سید ابوالحسن بنی صدر به مناسبت روز جهانی زن ( ۸ مارس ۲۰۱۸ )

این برنامه روز پنجشنبه 8 مارس 2018 به مناسبت روز جهانی زن ( ساعت 18 بوقت اروپا ) با موضوع (حجاب اجباری و اعتراض نمادین زنان و دختران در روزهای اخیر) با دعوت از سید ابوالحسن بنی صدر ( بعنوان میهمان )  و با اجرای مریم مرادی ( فعال حقوق بشر ) بصورت میزگرد رادیویی برگزار گردید.

 علاقه مندان میتوانند این گزارش را از فایلهای زیر دریافت نمایند.



دریچه ای رو به اگاهی (حجاب اجباری و اعتراض نمادین زنان و دختران)

حق انتخاب نوع پوشش، یکی از اولین و پایه ای ترین حقوق انسانها است اما چرا زنان ایران از داشتن این حق محروم هستند ؟
واژه‌هایی مانند حجاب اجباری، بدحجابی و چندین واژه ساخته  شده  برای نیمی از جمعیت  جامعه ایران چه مقصودی را دنبال می‌کند؟
حجاب  برای زنان ایران  با چه اهدافی به اجبار تبدیل شد ؟

چرا جمهوری اسلامی از آغاز شکل‌گیری‌اش تا امروز،هیچ انعطافی نسبت به مقوله حجاب نشان نداده و حتی هزینه‌های زیادی صرف ترویج دیدگاه‌های رسمی‌اش مبتنی بر فقه سنتی کرده است ؟
تهیه و تولید برنامه  : کمیته آموزش و پژوهش - کانون دفاع از حقوق بشر در ایران 

میهمان برنامه : دکتر ابوالحسن بنی صدر ( نخستین رئیس جمهوری ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷)

با اجرای : مریم مرادی ( فعال حقوق بشر )

https://www.youtube.com/watch?v=QXftnKNo_yQ&t=1215s

دریچه ای رو به اگاهی (جنبش زنان ایران ، دستاوردها و چالشها)

با وجود مشکلاتی که جنبش زنان در ایران دارند ایا توانسته است در جهت کسب مطالبات و اهداف خود گام بردارند؟
ایا جنبش زنان در ایران دستاوردهایی در زمینه تاثیر گذاری بر توده مردم با دولت داشته است؟
عوامل تقویت کننده و محدود کننده محیطی بر جنبش زنان در جامعه ایرانی کدامند؟
جنبش زنان فعال خارج از کشور چقدر بر نتیجه بخشی و دریافت مطالبات زنان در داخل کشور تاثیر گذار خواهد بود؟

تهیه و تولید برنامه : کمیته آموزش و پژوهش - کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

میهمانان برنامه :
 بانو رضوان مقدم - فعال حقوق بشر و حقوق زنان
 دکتر فرح دوستدار - محقق و نویسنده

با اجرای : مریم مرادی ( فعال حقوق بشر )

https://www.youtube.com/watch?v=NILAef7TtI0&t=888s

۱۳۹۶ اسفند ۱۶, چهارشنبه

تاریخچه ای برای یاداوری ( آنچه باید بیاموزیم )



يکی از روزهایی كه مردمان مترقی جهان ، جشن می گیرند  و از آن  بعنوان  روز خوب  و  فر خنده یاد می كنند، روز هشتم مارس يا هفدهم اسفند است.   

در يک چنين روزی  يعنی  روز ۸ مارس ۱۸۷۵  زنان كارگر كارخانجات نساجی در شهر نیویورك برای بهبود شرایط كارشان  و در اعتراض به پایین بودن سطح دستمزد شان ، دست به تظاهرات زدند. این حركت به درگیری  قهر آمیز با  پلیس آمريکا  انجامید  و پلیس بطور وحشیانه به تطاهرات  حمله کرد  و آنرا سركوب نمود. عده ای  از زنان  تظاهر كننده  زخمی  و دستگیر شدند. اين مسئله باعث شد که  زنان کارگر ديگر هم  کم کم به حقوق انسانی خود آگاهی پيدا کنند .  و سعی کنند که راه  آنها  را ادامه بدهند . حركت اعتراضی هر سال به  حالت آشكار و یا مخفی در کارخانه های مختلف  ادامه پیدا کرد.  روز  ۸  مارس ۱۹۰۷ مجددا  زنان  نساج آمریكا  با خواست ۱۰ ساعت كار روزانه  دست  به  تظاهرات  می زنند  كه این بار هم  تظاهرات آنها با سركوب پلیس روبرو می گردد و به دستگیری بسیاری از زنان منجر می شود. در این تظاهرات عده ی زیادی از مردان كارگر و زنان طبقات دیگر جامعه  نیز شركت می كنند. در سال  ۱۹۰۸  حزب سوسیالیست آمریكا به تشكیل كمیته ملی زنان برای  كمپین  حق  رأی  زنان  در انتخابات اقدام می كند و در مارس همان سال كارگران زن بافنده سوزنی با خواست ممنوع  كردن  كار برای  كودكان و كسب حق رأی زنان درنیویورك تظاهرات می كنند.  رویدادهای ۸ مارس همان سال سبب گردید كه در سال بعد یعنی سال ۱۹۰۹ این روز بعنوان نخستین روز ملی زنان در آمریكا  تثبیت شود.

این روز كم كم به روز مخالفت زنان كارگر  با  دولت  و كارفرمایان سرمایه دار ،  برای بهبود شرایط كار و کسب  حقوق اجتماعی  برای كل زنان  در سراسر دنیای صنعتی ،  تبدیل می گردد.

در  کنگره ی   بین المللی سوسیالیستها  كه در  سال ۱۹۱۰ در كپنهاگ  دانمارك  برگزار گردید ، 
" كلارا  زتكین "  زن سوسیالیست  از حزب سوسیال دموكرات آلمان ۸ مارس را بعنوان روز جهانی مبارزه زنان پیشنهاد می كند.  کنگره این پیشنهاد را تصویب میكند.   یك میلیون زن سوسیالیست و كارگر و دیگر اقشار اجتماعی همراه مردان  خواهان حقوق سیاسی ـ اجتماعی برابر برای همه زنان و مردان شدند . آنها  در ۸ مارس  سا ل ۱۹۱۱ در كشورهای آلمان ،  دانمارك ، سویس  و استرا لیا  تظاهراتی بر پا می کنند .  و با  جشن  و سخنرانی  ، خواهان  حق رأی ، حق كار و آموزش حرفه ای برای زنان شدند. در همین سال  در روسیه و چین هم  تظاهراتی به مناسبت ۸ مارس بر گزار شد   در مدتی كمتر از یك هفته از ۸ مارس  در آتش سوزی  " تریانكل"  در شهر نیویورك  به خاطر  نبود دستگاههای امنیتی  و  بدی  شرایط  كار، ۱۴۹ زن  كارگر جان باختند.  همين موضوع باعث شد که  تظاهرات ۸ مارس سال بعد  به طور وسیعی در سراسر دنیای  متمدن برگزار شود  و بدی شرايط کار، مورد اعتراض  قرار گيرد  و محكوم گردد.

با شروع  جنگ جهانی اول ، ميليونها مرد به جبهه ها گسيل شدند .  زنان سوسیالیست در این سالها تظاهرات ۸  مارس را بر علیه جنگ   و كشتار  و خرابی ناشی از آ ن برگزار کردند.

در ۸  مارس ۱۹۱۷ در روسیه زنان علیه افزایش قیمت ها، تعطیلی كارخانجات و اخراج  كارگران دست به تظاهرات زدند. این تظاهرات در رویداد انقلاب فوریه همان سال  در روسیه  تأثیر  زیادی داشت.

در سالهای بعد از جنگ جهانی دوم تا اوایل دهه ۶۰ روز جهانی زن  جلوه  چندانی  نداشت .  چون  زنان توانسته بودند  به  مقدار زيادی از خواستهای خود دست يابند.  با  رشد جنبش زنان در دهه ۶۰ این روز هم بار دیگر اهمیت یافت.  سال ۱۹۷۵ از طرف سازمان ملل متحد ، سال بین المللی  زنان اعلام  شد  و دو سال  بعدتر یعنی سال ۱۹۷۷ یونسكو ۸ مارس را  به عنوان  روز جهانی زن،  به رسمیت شناخت. از آن روز به بعد ، در چنين روزی مردان به زنان گل  يا هديه تقديم می کنند  و بدينوسيله از مبارزات انسانی  زنان  قدردانی می کنند. 


در  سالهای  اخیر با  توجه  به شرایط  نا بسامانی  كه  برای  زنان در سراسر جهان و بویژه  برای زنان كارگر در كشورهايی  با حكومت دینی ، ایجاد شده است،  روز جهانی زن  می رود  تا  همان جایگاه اولیه خود ،  كه دفاع  از  شرایط بهتر كاری  و حقوق اجتماعی زنان می باشد را بدست آورد.
هشت مارس برابر با هفدهم اسفند روز جهانی زن است. زنان در طول تاریخ همواره برای آزادی و برخورداری از حقوق برابر با مردان مبارزه کرده و می کنند. یکی از آخرین نمونه های آن مبارزه علیه حجاب اجباری است که در کشور ما جریان دارد.


۱۳۹۶ اسفند ۷, دوشنبه

دریچه ای رو به اگاهی (اهمیت زبان مادری و مشکلات عدم توجه به نقش بنیادین آن)

اهمیت زبان مادری چیست و عدم توجه به نقش بنیادین آن چه مشکلاتی را در روند آموزشی دانش آموزان در بر خواهد داشت ؟
براساس تاکید اصل ۱۵ قانون اساسی و مقررات بین المللی، آموزش زبان مادری، یک حق است و دولت موظف به اجرای آن است. ایا این حق در دولت جمهوری اسلامی ایران رنگ عمل بخود دیده است ؟
بر اساس نظریه ( یک دولت ، یک ملت ) چه بحرانی در زیر بنای اجتماعی جامعه ایرانی شکل گرفت ؟
چگونه میتوان با حفظ آموزش زبان مادری ، ماهیت دموکراسی در جامعه را به رسمیت شناخت ؟

تهیه و تولید برنامه  :  کمیته آموزش و پژوهش -  کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

میهمانان برنامه :
بانو سوسن بهار - تلاشگر عرصه لغو کار کودک و دفاع از حق کودکی
جناب منوچهر شفایی - پژوهشگر و فعال حقوق بشر

با اجرای : مریم مرادی ( فعال حقوق بشر )

https://www.youtube.com/watch?v=j9KaSYP7aQQ&t=373s

۱۳۹۶ اسفند ۵, شنبه

بازجویی‌های جنسی در سلول‌های اوین


نرگس محمدی، نائب رییس کانون مدافعان حقوق بشر که در بند زنان سیاسی- عقیدتی اوین زندانی است، در نامه‌ای سرگشاده به صادق لاریجانی، رئیس قوه قضائیه، نوشت که این قوه "در چنبره نهادهای نظامی- امنیتی" و به "بخشی از ساختار استبداد" در ایران تبدیل شده است.
به گزارش رادیو فرانسه، در این نامه که متن کامل آن، در سایت کانون مدافعان حقوق بشر منتشر شده، با اشاره به ادعای استقلال قوه قضائیه که از سوی رئیس آن مطرح می‌شود، آمده که زندان‌های ایران "تابع مطلق نظرات مغرضانه و طمع‌کارانه بازجویان نهادهای امنیتی- نظامی است" و "ادعای استقلال قوه قضاییه، امری خلاف واقع و فریبکارانه و به سخره گرفتن عدالت است."
این فعال حقوق بشر با تأکید بر "فساد و عدم سلامت اخلاقی- مالی" قضات و مسئولان قضایی، ادامه داده که "متأسفانه دروغ، افترا، کشته شدن انسان‌ها در زندان‌ها، بازجویی‌های غیر اخلاقی و حتی جنسی در سلول‌ها، گرفتن اعتراف‌های بی‌اساس، حبس‌های طویل‌المدت و تضییع حقوق انسان‌ها به امری رایج و معمول در می‌آید."
نرگس محمدی، در نامه سرگشاده خود مسئولیت تمامی ظلم‌های قوه قضائیه را متوجه صادق لاریجانی، رئیس این قوه دانسته است.
این زندانی سیاسی که دارای دو فرزند خردسال است، نوشته که طی ماه‌های اخیر دوبار درخواست مرخصی کرده اما کارشناس وزارت اطلاعات با این درخواست‌ها مخالفت کرده است.
نرگس محمدی که در مجموع به ۲۲سال زندان محکوم شده، تاکنون ۱۰۰۰ روز زندان را "بدون مرخصی" تحمل کرده و در این مدت بارها به سلول‌ انفرادی منتقل شده است.

علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی روز یکشنبه اعتراف کرد که در زمینه عدالت "مشکل داریم" و "باید از خدای متعال و از مردم عزیز عذرخواهی کنیم".

۱۳۹۶ اسفند ۴, جمعه

آثار مخرب ریز گردها بر سلامتی انسان



یک عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی اهواز گفت: ریزگردها آثار مخرب و نگران‌کننده‌ای بر انسان دارند و به شکلی بی‌سابقه ای باعث افزایش افسردگی و اضطراب در بین خوزستان ها شده است.

به گزارش مهر، علیرضا سرکاکی اظهار کرد: در تحقیقات محققان دانشگاه علوم پزشکی اهواز، تأثیر منفی و مخرب ریزگردها بر قلب و عروق انسان کاملاً مشخص شده است.

وی عنوان کرد: تیم تحقیقاتی ما، تأثیر ریزگردها را بر یادگیری، حافظه، افسردگی و اضطراب و فعالیت‌های حرکتی مطالعه کردیم.

به گفته عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی اهواز، ریزگردها به راحتی سد خونی و مغزی را تخریب و از این طریق وارد مغز می‌شوند و در آنجا التهاب و استرس اکسیداتیو ایجاد و یادگیری و شناخت را به طور کامل مختل می‌کنند.

سرکاکی در پایان یادآور شد: طبق تحقیقات من و همکارانم، ریزگردها آثار مخرب و نگران‌کننده‌ای دارد و به شکلی بی‌سابقه باعث افسردگی و اضطراب در خوزستان شده است.

۱۳۹۶ اسفند ۲, چهارشنبه

خطر نابودی زبان های شفاهی


به مناسبت روز 21 فوریه – روز حمایت از زبان مادری 
حدود نیمی از زبان­های دنیا در حال از میان رفتن هستند. فراموش شدن هر زبان به از دست رفتن مجموعه­ای از فرهنگ، تاریخ و آداب جمعی از ساکنان زمین می­انجامد. یونسکو روز ۲۱ فوریه را روز حمایت از زبان مادری نامگذاری کرده است.
زبان مادری را گاهی نخستین زبانی به شمار می ­آورند که کودکان می­ آموزند. این تعریف مورد مناقشه است؛ کودکان مهاجر و کودکان قوم­هایی که در اقلیت به دنیا می آیند، الزاما زبان مادرانشان را یاد نمی­گیرند، یا به اندازه زبان کشور میزبان و قوم حاکم، بر آن تسلط ندارند. به همین دلیل بسیاری منظور از زبان مادری را زبان بومی یا زبان والدین می‌دانند، و حمایت از آن و فراهم کردن امکانات آموختن­ اش را، به ویژه برای مهاجران و اقلیت­های قومی، گامی مهم در حفاظت از تنوع زبان­ها به شمار می­رود.
  زبان مادری زبانیست که از مادر، پدر و نزدیکانمان آموخته ایم.( زبان آبا و اجدای ) بنا به نطر پژوهشگران کودک در رحم مادرش با زبان مادریش آشنا میشود و هنگام بدنیا آمدن که گریستن آغاز میکند اگر به زبان مادریش با وی سخن گفته شود، گریه اش را قطع کرده گوش میدهد.
حدود نیمی از زبان­های دنیا در حال از میان رفتن هستند. فراموش شدن هر زبان به از دست رفتن مجموعه­ای از فرهنگ، تاریخ و آداب جمعی از ساکنان زمین می­انجامد. یونسکو روز ۲۱ فوریه را روز حمایت از زبان مادری نامگذاری کرده است.
کودک با گذشت زمان و شنیدن مکرر، زبان مادریش را آموخته آغاز به ادای آن میکند. کم کم با ساختن جملات کوتاه آغاز به سخن گفتن به زبان مادریش میکند. در طول زمان کوتاهی می آموزد تا به زبان مادریش احساسات و خواسته هایش را به اطرافیان خود تفهیم نماید. با زبان مادریش با دیگران رابطه برقرار کند. با همین زبان بازی میکند، می خندد، می گرید و وارد مشاجره و بگو مگو می شود. تنها و تنها با زبان مادریش است که قادر می شود دنیای پیرامون خود را بشناسد و بیان نماید. با سخن گفتن به زبان مادری از فردیت و تنهایی خویش خارج گشته از تعلق خود به گروه ویژه ای آگاه میشود. او با مهر و محبت، اعتماد و امنیتی که این تعلق به وی ارزانی داشته است زندگی میکند.
اگر بخواهم یک توضیح علمی بدهم، خواهم گفت که سخن گفتن خود تفکری آهنگین (مصوّت) است. ما هنگام تفکر  خاموشانه با خود سخن می گوئیم. و آنگاه که لب به سخن می گشائیم، در حقیقت با صدا می اندیشیم.
 هنگامیکه ما به زبان مادری سخن می گوئیم، بین ذهن و دهان (زبان) رابطه ای مستقیم برقرار می شود. در اینجا می خواهم مسئله را قدری بیشتر باز کرده بگویم، زمانیکه ما بزبان مادریمان سخن می گوئیم در حقیقت بین قلب و ذهن و دهانمان(زبانمان) رابطه ای تنگاتنگ برقرار میشود. زیرا این سخنان لحظات زندگی و تجارب گذشته مان را تداعی کرده در ذهن و روانمان زنده میکند، با هر واژه ای احساسهای عمیقی را زندگی میکنیم، خرسند میشویم، ناخشنود می گردیم، حسرت می خوریم و انتظار میکشیم. با زنده شدن جملاتی که در ذهنمان شکل گرفته اند، مکنونات دلمان جان گرفته، از طریق دهان و زبان تمامی احساسات و اندیشه های خودرا بیان و بدیگران تفهیم میکنیم. درست بهمین جهت هنگامیکه ما بزبان مادریمان سخن می گوئیم، مکانیزم سه گانه ای بین دهان و قلب و ذهنمان نظم و شکل میگیرد که با طبیعت انسانی سازگاری کامل و تمام دارد. لذا زبان مادری همچون کلیدیست که دنیای درونی مانرا گشوده به نمایش میگذارد. حجب و حیا، عیب و هنر و تمامی مکنونات درونی مان تنها و تنها زمانی آشکار می گردد که ما به زبان مادریمان سخن می گوئیم.
 کودک در پنجسال اول زندگیش 80درصد کل معلوماتی را که در تمام طول زندگیش باید بیآموزد، در خانواده اش کسب میکند و در 7-6 سالگی نیز سن مدرسه رفتنش فرا می رسد. در این مرحله دو وضعیت مختلف پیش می آید:
     کودک در مدرسه بزبان مادریش تحصیل خواهد کرد.
    کودک به زبانی کاملاً بیگانه با زبان مادریش تحصیل خواهد کرد.
  مدرسه در شکل گیری شخصیت کودک نقش بسیار بزرگی دارد، زیرا مدرسه همانند پلی است بین خانواده و جامعه بزرگ، که آموخته های کودک در آغوش خانواده اش را کامل تر و علمی تر میکند و با پرورش جسم و روحش، وی را  جهت کار و زندگی در جامعه آماده  میکند.
  احساس هویتی را که کودک در آغوش خانواده اش کرده بود  و نیز پیوند اورا به خانواده و خلقس تقویت مینماید و در عین حال وی را از مسئولیتهائی که در قبال جامعه اش دارد آگاه میسازد.
 در اینجا نخست تأثیرات روحی و شخصیتی شرائطی را بررسی میکنیم که کودک به زبان مادری خود تحصیل  می کند:
 گرچه متأسفانه این شرایط برای ما آشنا نیست، اما آن چیزیست که ما پیوسته در آرزو و حسرت آن بسر برده ایم. نخستن باری که کودک پا به مدرسه میگذارد، از آنجائیکه نخستین جدائیش از میان خانواده و نزدیکانش نیز میباشد، احساسات غریب و شگفت انگیزی احاطه اش میکند. نخستین بار در یک محیط رسمی وارد می شود که در آنجا کسی را نمی شناسد. کودک با چنین احساساتی وارد کلاس میشود، سپس معلم نیز وارد شده به سخن گفتن آغاز میکند. معلم جایگاه بسیار ارجمندی دارد. کودک هم از وی می ترسد و هم احترامش می گذارد.
   هرچند کودک در گیرودار اینهمه احساس تنهائی و بیگانگی، خانواده و نزدیکانش را در کنار خود ندارد اما او آنچنان نیروی حمایتگری با خود دارد که وی را در ایجاد رابطه با دیگران یاری میرساند و در این محیط شگفت و بیگانه گرما و نیرو می بخشد. این نیروی حمایت گر و نجاتبخش ” زبان مادری” اوست که در اختیار دارد. بیاری زبان مادری با دیگران و حتی با انسانهای نا آشنا ایجاد رابطه می کند.
 معلم را نمی شناسد اما زبانی را که او صحبت میکند بخوبی می فهمد و در سایه این زبانست که او احساس میکند معلم نیز یکی از افراد ملتش میباشد. دروسی را که معلم می آموزد، چون به زبان مادریش میباشد می تواند بخوبی بفهمد.
 ازآنجائیکه زبان گوینده بهمان زبانیست که وی بخوبی درک و احساس می کند، به سرعت قادر می شود به سئوالهای معلم جواب دهد، و این بنوبة خود به کودک حضور ذهن و آرامش روحی می بخشد و راه خلاقیت را  برویش می گشاید.
 کودک صاحب آنچنان توان و امکانیست که گفته های معلم را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده سئوالات جدیدی را طرح نماید و بهمین جهت نیز نیروی تحقیق و بررسی، پرس و جو و خلاقیتش به مرحله رشد و شکوفائی می رسد.
 بعلت اینکه تدریس به زبان مادریش جریان پیدا می کند، در وجود کودک نیر اعتماد بخود، به خانواده و جامعه ای که به آن تعلق دارد هرجه بیشتر و مستحکمتر گشته، هویتش بطور کامل شکل می گیرد.
 اکنون ببینیم اگر تحصیل به زبان مادری نباشد چه پیش خواهد آمد؟
 اولاً چرا نباید تحصیل بزبان مادری باشد؟
 در هر جامعه ایکه انسانها از تعلیم و تربیت به زبان مادری خود محرومند، معنی اش نوعی ظلم و ستم اجتماعی در آنجا میباشد. بی عدالتی وجود دارد زیرا در آنجا زبانی بر دیگر زبانها و یک گروه انسانی بر دیگر گروههای انسانی در موضعی برتر و حاکم قرار دارد.
 برای نابودی انسانها سه راه عمده وجود دارد:
1-  نابود کردن فیزیکی نسل دیگران توسط یک بمب اتمی

 2-عنوان کردن فرضیه خون پاک و ژن خالص!

 3-از طریق نابود کردن ژن های مدنی و فرهنگی.

 ژن های فرهنگی چیست؟
 ژن مدنی، فرهنگ و مجموعه تمدّنی است که از نسلهای گذشته به عنوان میراثی گرانبها بما رسیده، و این آن چیزیست که می تواند آماج حملات  قرار داده شود .
 کودک نخستین روز پا به مدرسه می گذارد. معلم وارد شده سر سخن را باز میکند. کودک چیزی از گفتار معلم نمی فهمد زیرا زبان اورا نمی داند. کودک گرفتار شرائط و فضای تلخ و ناگواری می باشد!. زبانی که از مادر و پدرش آموخته و بدان افتخار می کرد، در اینجا بکار نمی آید و ارزشی ندارد. به او گفته بودند برای آدم درست و حسابی شدن به مدرسه برو! اما برای آدم شدن زبان او بدرد نمی خورد و بزبان بیگانه ای باید سخن گفت.
 بدین ترتیب کلیة کسانیکه بزبان مادریش با او صحبت می کنند، در ذهن او از اعتبار و اعتماد می افتند. اینگونه تفکّرات تلخ هر روز و هر ساعت بر روح و روانش ضربه وارد میکند و بدین وسیله نیز هر روز و هر ساعت اعتمادی که  به خانواده، زبان و فرهنگش داشت در وجودش می میمرد. کودک هر روز تحقیر می شود و پس از زمانی نه چندان دراز هویتی که از خانواده گرفته بود نابود می شود و بتدریج اعتماد و پیوندی نیز که به جامعه و ملتش داشت گسسته از بین می رود.
 کودک چون زبان معلمش را نمی داند، بخش عمده آموزشهای اورا نیز نمی تواند بفهمد. گفته های معلم را نه میتواند بررسی کند، نه میتواند سئوالی طرح کند و نه میتواند درک کند. اگر هم چیزی بفهمد نمیتواند به زبان بیآورد و برای دیگران توضیخ دهد. زیرا زبان فهم و بیانش جدا شده است. در زبان مادریش می فهمد اما نمی تواند فهمیده هایش را بیان کند. یعنی رابطة بین ذهن، قلب و دهان (زبان) تماماً قطع میگردد. و این زیان جبران ناپذیری برای رشد انسان بوده، تأثیر منفی بسیار بزرگی بر روح و روان و شخصیت آدمی میگذارد.
 با جمعبندی همة این واقعیت ها می توانیم آنچه راکه بعلّت محرومیت از تحصیل بزبان مادریش بر سر کودک می آید، چنین خلاصه کنیم:
 بسیاری از کودکان بعلت محرومیت از تحصیل بزبان مادری، اعتماد بنفس خودرا از دست داده از همان ابتداء از رفتن به مدرسه امتناع می ورزند. بهمین جهت نیز درصد بیسوادی در اینگونه جوامع بسیار بالاتر از جوامعی است که در آن کودکان بزبان مادری خود تحصیل می کنند.
 از آنجائیکه کودکان زبان معلم را نمی دانند، قادرند فقط بخش اندکی از دروس را بفهمند. و این باعث میشود که اینگونه کودکان بتدریج اعتماد بنفس خودرا از دست بدهند.
  از آنجائیکه اینگونه کودکان اعتماد خودشان را به خود، خانواده و جامعه و ملتی که بدان منسوبند از دست می دهند، ناگزیر در پی کسب هویّت دیگری خواهند بود.
 از آنجائیکه زبان فهم کودکان با زبان بیان آنان بیگانه است، قادر نخواهند بود شنیده ها و آموخته های خودرا مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند، زیر سئوال ببرند، تحقیق و بررسی کنند. در نتیجه صرفاً به یک مقلّد و تکرار کنندة طوطی وار محفوظات تبدیل خواهند شد.
 اگر خلاصه و روشن بگوئیم: فرزندان چنین خلقی نسبت به فرهنگ، اندیشمندان، زبان، تاریخ و تمامی گذشتة خود بیگانه می گردد
 همانند نسلی که از زبان مادریش محروم گشته است، خود این زبان نیز قربانی بزرگی بود. زیرا این زبان نتوانست رشد و انکشاف پیدا کند و به زبان علمی تبدیل گردد

 در ایران  قوم­ها و ملتهای گوناگونی زندگی می­کنند که هر یک زبان و فرهنگ خاص خود را دارند. حق آموزش زبان مادری برای آتئنیک های مختلف این کشور ظاهرا به رسمیت شناخته شده، اما این کار از حمایت کافی و موثر دولت برخوردار نیست.
 در اصل پانزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ضمن تاکید بر این که زبان و خط رسمی کشور فارسی است و کتابهای درسی باید به این زبان باشد، آمده است «ولی استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات و رسانه‏ های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است.» گرچه در بسیاری از استان­ها رادیو و تلویزیون برنامه ­هایی نیز به زبان محلی پخش می­کند، به آموزش این زبان­ها در مدرسه توجه جدی نمی­ شود. قانون، استفاده از زبان مادری را «آزاد» می­داند، اما نهادهای آموزشی را موظف نمی­کند که امکانات فراگیری این زبان­ها را فراهم آورند. ظاهرا سیاست­های موجود در بهترین حالت به ترویج زبان شفاهی قوم­های مختلف کمک می­کند. محرومیت از تحصیل به زبان مادری بسیاری از کودکان ایران را به ویژه در دوران دبستان با مشکلات فراوانی روبرو می­سازد. افزون بر این همانطور که کارشناسان یونسکو نیز می­گویند که زبان­های شفاهی بیش از زبان­های مکتوب با خطر نابودی روبرو هستند.

درگیری ماموران با دراویش؛ بازداشت دهها زن



سخنگوی نیروی انتظامی اعلام کرد دستکم ۳۰۰ تن از دراویش معترض بازداشت و ۵ تن نیز در این درگیری ها کشته شدند، ناجا کشته شدن سه مامور انتظامی و دو بسیجی را تایید کرده است.

گزارشات دریافتی حاکی از انتقال حدود ۷۰ تن از زنان بازداشت شده دراویش به زندان قرچک ورامین است. بسیاری از مردان بازداشت شده نیز به زندان اوین منتقل شده اند، هر چند از سرنوشت تعداد زیادی از بازداشت شدگان اطلاعی در دست نیست.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، صبح روز گذشته، پس از بازداشت یکی از دروایش گنابادی به نام “نعمت الله ریاحی” جمعی از دراویش گنابادی از دیروز دست به تجمع اعتراضی زدند. دراویش معترض خواستار آزادی بی قید و شرط آقای ریاحی شدند.
این تجمع با دخالت نیروهای ضد شورش و لباس شخصی از بعد از ظهر روز گذشته به خشونت کشیده شد و تا صبح امروز نیز این درگیری ها ادامه داشت.

نیروهای سرکوبگر رژیم نیمه شب گذشته در چندین حمله وحشیانه به تجمع دراویش معترض در تهران شمار زیادی از آنان را مجروح و بازداشت کردند. تعداد زیادی از مردم نیز که به دراویش پیوسته بودند، دستگیر و به نقاط نامعلومی منتقل شدند.
سایت مجذوبان نور که اخبار مربوط به دراویش گنابادی را بازتاب می دهد گزارش کرده “عده ای از دراویش زخمی که بعضا در اتاق عمل بودند توسط نیرو های امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده اند”.
به گزارش هرانا، این سایت پیامی را در توییتر بازنشر کرده که نقش دراویش را در اقدامات خشونت آمیز تکذیب می کند. فعالان حقوق دراویش که بعضا در میان جمع معترضان حاضر هستند با پست کردن مطالبی در شبکه های اجتماعی تاکید کردند “تجمعات دراویش مسالمت آمیز است و هیچگاه آغازگر این درگیری ها نبودند”. 
گزارش رادیو آلمان: سخنگوی نیروی انتظامی از کشته شدن دو بسیجی در جریان ناآرامی‌های دوشنبه شب خیابان پاسداران تهران میان دراویش گنابادی و نیروهای انتظامی خبر داد. منابع دیگر از قول او خبر کشته شدن سه مامور نیروی انتظامی را اعلام کرده‌اند.
به گزارش منابع خبری مختلف، در درگیری ‌دوشنبه شب (۳۰ بهمن/ ۱۹ فوریه) میان نیروهای انتظامی و دراویش گنابادی در خیابان پاسداران تهران، سه مامور نیروی انتظامی و دو بسیجی کشته شده‌اند.
خبرگزاری ایلنا صبح روز سه‌شنبه از قول سعید منتظرالمهدی، سخنگوی نیروی انتظامی خبر کشته شدن دو بسیجی را اعلام کرده است.
این در حالی است که خبرگزاری ایرنا دوشنبه شب از تایید کشته شدن سه تن از نیروهای ناجا (نیروی انتظامی جمهوری اسلامی) از قول همان منبع خبر داده بود.
خبرگزاری تسنیم نیز در گزارش صبح سه‌شنبه خود خبر از کشته شدن سه مامور پلیس و دو بسیجی داده است.
بر اساس گزارش ایلنا همچنین ۳۰۰ نفر از دراویش گنابادی نیز در جریان این درگیری‌ها دستگیر شده‌اند.
منتظرالمهدی به ایلنا گفته: «بین آنان [دستگیرشدگان] رانندگان خودروهای مرگ (اتوبوس و سمند) و نیز ضاربان و عناصر اصلی بودند.»
این در حالی است که دوشنبه شب تنها از یک "خودروی مرگ" خبر آمده بود و فیلم‌های منتشرشده از محل حادثه نیز یک اتوبوس را نشان می‌داد که به میان نیروهای انتظامی می‌راند.
به گفته سخنگوی نیروی انتظامی یکی از بسیجیان کشته‌شده توسط خودروی سمند زیر گرفته شده و بسیجی دیگر با ضربات سلاح سرد کشته شده است.
بر اساس گفته‌های منتظرالمهدی، تا ساعت چهار و نیم صبح سه‌شنبه نیروهای انتظامی در محل بوده‌اند و در این ساعت به گفته او "محل آشوب و خیابان‌های اطراف پاکسازی شد".
دوشنبه شب در جریان تجمع دراویش گنابادی مقابل کلانتری ۱۰۲ خیابان پاسداران که یکی از رهبران دراویش در آنجا بازداشت بوده، میان نیروهای انتظامی و تجمع‌کنندگان درگیری رخ داد.
کسری نوری، یکی از دراویش که در محل حضور داشت، شب گذشته به دویچه‌وله گفت: «الساعه من در گلستان هفتم هستم. دقایقی پیش به ما حمله کردند. بسیاری از ... را گرفتند. ما دفاع کردیم. فعلا این‌ها باز ما را محاصره کرده‌اند. در هرصورت ممکن است که به ما دوباره حمله کنند.»
اکانت توییتر "مجذوبان نور" که خبرهای مربوط به دراویش گنابادی را پوشش می‌دهد نیز دوشنبه شب خبر داده بود که عده‌ای از معترضان مورد اصابت گلوله قرار گرفته‌اند.
منتظرالمهدی سخنگوی نیروی انتظامی در کانال تلگرامش نوشته است: «برخی دراویش در حال تهیه کوکتل مولوتوف بودند و برخی با شمشیر رجزخوانی می‌کردند».

دراویش گنابادی سال‌هاست که در ایران هدف سرکوب و ارعاب حکومت قرار دارند. بسیاری از آنان در سال‌های گذشته به اتهام "اقدام علیه امنیت ملی"، "تبلیغ علیه نظام"، "تشویش اذهان عمومی"و "اختلال در نظم عمومی" بازداشت و زندانی شده‌اند. آن‌ها بارها از محاکم بین‌المللی تقاضا کرده‌اند که پیگیر حقوقشان باشند.

۱۳۹۶ اسفند ۱, سه‌شنبه

ثبت سالانه ۲۳۵۰مورد سرطان در همدان


ابتلای سالانه دو هزار و ۳۵۰ نفر به بیماری سرطان در استان همدان و سهم ۲۳۳ نفری سرطان معده از این آمار، نگرانی‌های مردم را دوچندان کرده است .

بنابرگزارش مهر به نقل از کارشناس سرطان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان، شمار مبتلایان به سرطان در این استان شتاب گرفته است و روزبه‌روز افزایش می‌یابد.

«شراره نیک سیر» گفته است از این تعداد، میزان بروز سالانه سرطان در مردان ۱۳۸ در ۱۰۰ هزار نفر و در زنان ۱۰۰ در ۱۰۰ هزار نفر است:«از جمعیت دو هزار و ۳۵۰ نفری مبتلابه سرطان در استان همدان، یک هزار و ۳۸۰ نفر مرد و مابقی زن هستند.»

او سرطان‌های پستان، پوست، معده، خون و روده بزرگ را شایع‌ترین سرطان‌ها در بین زنان استان برشمرد و گفت: «سرطان‌های پوست، معده، مثانه، ریه و پروستات، شایع‌تر سرطان ها در مردان استان به شمار می‌آیند.»

وی با بیان این که سرطان سینه شایع‌ترین سرطان در بین زنان همدان است، گفت: «طی یک سال اخیر ۱۸۷ مورد جدید ابتلا به این بیماری در همدان گزارش‌شده است.»

به گفته شراره نیک سیر، شایع‌ترین سرطان در مردان استان همدان نیز سرطان معده است: «طی یک سال اخیر ۲۳۳ مورد جدید ابتلا به این سرطان در استان همدان گزارش‌شده است.»

وی بیش ترین مبتلایان به سرطان سینه را گروه سنی ۴۰ تا ۵۰ سال عنوان کرد و گفت: «متأسفانه میزان بروز این بیماری در زنان رو به افزایش است. اگرچه تنها مختص زنان نیست اما در زنان شایع‌ترین بیماری و ۱۰۰ برابر مردان است.»

این کارشناس با اشاره به این که بالا رفتن سن، عادت ماهانه زودهنگام، یعنی قبل از ۱۲ سالگی و نیز یائسگی زودرس، یعنی قبل از ۵۵ سالگی در زنان از عوامل غیرقابل تغییر بیماری سرطان سینه است، تأکید کرد: «در زنانی که بعد از ۳۰ سالگی اولین فرزند خود را می‌آورند، امکان بروز سرطان سینه وجود دارد. هرچند اگر دوران شیردهی به‌صورت مداوم، یعنی یک و نیم تا دو سال باشد، احتمال کاهش ابتلا به سرطان سینه وجود دارد.»

پنج سال حبس برای نوجوان ۱۵ ساله معترض در همدان


استان‌وایر- نایب‌رئیس کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس خبر از محکومیت یک نوجوان ۱۵ ساله در همدان به علت پایین‌کشیدن پرچم جمهوری اسلامی در جریان اعتراض‌های دی‌ماه خبر داده است.

محمد کاظمی به سایت «اعتماد‌آنلاین» گفته در جریان بازدید از بازداشت‌شدگان اعتراض‌های سراسری دی ماه در همدان با این نوجوان ۱۵ ساله‌ نیز دیدار و گفتگو کرده است.

آقای کاظمی اعلام کرده حکم این نوجوان در دادگان بدوی تعیین شده و «با اعتراض او پرونده به مرجع تجدیدنظر ارسال ‌شده‌ است.»

این نماینده مجلس در بخشی دیگر از سخنان خود شمار بازداشتی‌های اعتراضات در استان همدان را «قریب به ۴۰ نفر» اعلام کرده است.

این نماینده مجلس اضافه کرده اکثر بازداشت‌شدگان ساکن «همدان، نهاوند، اسدآباد و تویسرکان» هستند.

در جریان اعتراض‌های سراسری دی ماه در ایران٬ آن‌طور که مقام‌های جمهوری اسلامی اعلام کرده‌اند نقش دانش‌‌آموزان قابل توجه بوده است.

محمدحسین ذوالفقاری٬ معاون امنیتی و انتظامی وزارت کشور هم پیش‌تر گفته بود «بیش از ۹۰ درصد» از افرادی که در جریان اعتراض‌ها بازداشت شده‌اند «جوان و نوجوان هستند.»

در جریان اعتراض‌های سراسری دی ماه در شهر‌های مختلف ایران دست‌کم۲۵ نفر گذشته و به روایتی پنج هزار نفر بازداشت شدند.

دریچه ای رو به اگاهی ( برای رسیدن به عدالت اجتماعی چه باید کرد ؟ )

مفهوم عدالت اجتماعی چیست ؟ و چگونه تحقق می یابد ؟
چه موانعی برای اجرای آن وجود دارد ؟
دولت و تشکل های مردمی چگونه می‌‌توانند در روند عدالت گستری در جامعه نقش آفرین باشند؟
وظایف قوای اجرایی و قانون‌گذار برای تحقق عدالت اجتماعی چگونه است ؟ در این میان مردم چه جایگاهی دارند؟ ‌چگونه حقوق شهروندی، تکالیف جامعه، ‌امنیت با هم جمع می‌شوند؟

تهیه و تولید برنامه  :  کمیته آموزش و پژوهش -  کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

میهمانان برنامه :
بانو مریم پور حسینی - پژوهشگر و فعال حقوق بشر
جناب محمد گلستانجو - فعال حقوق بشر

با اجرای  : مریم مرادی ( فعال حقوق بشر )

https://www.youtube.com/watch?v=KTXxGKaWEnc

۱۳۹۶ بهمن ۲۶, پنجشنبه

مرگ زیر شکنجه در زندان اوین


هر دانشمندی در ایران هر روز می تواند با این اتهامات، زندان ، شکنجه،
اعتراف و اعدام شود.
به گفته های جعفری دولت آبادی دادستان! توجه نمایید :
«افسر اطلاعاتی آمریکا در سفر به ایران در منزل کاووس سیدامامی استقرار می‌یافت»
«متهمان پرونده با هدایت افسران اطلاعاتی سیا و موساد ماموریت‌های سه گانه‌ای را شامل موضوعات زیست‌محیطی، نفوذ در جامعه علمی ایران و جمع‌آوری اطلاعات از اماکن حساس و حیاتی کشور از جمله پایگاه‌های موشکی کشور، دنبال می‌کرده‌اند»
" این تشکیلات «حدود یک دهه قبل در ایران با طراحی آمریکایی‌ها برای تحقق اهداف مدنظر سرویس‌های اطلاعاتی سازمان سیا و موساد و جمع‌آوری اطلاعات طبقه‌بندی شده در حوزه‌های دفاعی و موشکی کشور ایجاد شده است»."
" جعفری از نصب دوربین «در برخی مناطق استراتژیک» به عنوان یکی از اتهامات بازداشت‌شدگان یاد کرده که به ادعای او، «در ظاهر برای رصد امور زیست‌محیطی» بود ولی «در واقع پوششی برای رصد فعالیت‌های موشکی کشور بوده و تصاویر و اطلاعات ثبت شده را برای بیگانگان ارسال می‌کرده‌اند»."
وقتی دولت جمهوری  اسلامی به اتهام عکس گرفتن از زندان اوین، عکاس زهرا کاظمی را زیر شکنجه می کشد ، اتهام های فوق در دولت جمهوری  اسلامی یعنی هزار بار اعدام .
آقای سیدامامی مانند خانم زهرا کاظمی عکاس و خبرنگاری که در زندان اوین زیر شکنجه توسط قاضی مرتضوی به قتل رسید تابعیت ایرانی‌-کانادایی داشته است.
پیکر وی روز سه‌شنبه ، مانند پیکر زهرا کاظمی در روستای امامه به خاک سپرده شد، تا جنایتی دیگر از دولت جمهوری اسلامی در دل خاک برای همیشه مدفون گردد.
هر دانشمندی در ایران هر روز می تواند با این اتهام و نظایرش ، زندان ، شکنجه، اعتراف و اعدام شود.
آیا دولت کانادا به وظایفش در مورد این شهروند کانادایی عمل خواهد کرد ؟

بی‌ خبری از فعالان مدنی بازداشتی ۱۲ بهمن


خبرگزاری هرانا – بعد از گذشت دوهفته از بازداشت ۷ فعال مدنی از جمله سعید اقبالی، سعید سیفی جهان، بهنام موسیوند، محمود معصومی، داریوش زندی، شیما بابایی و نادر افشاری، اکثر آنها کماکان از حق تماس تلفنی، ملاقات با خانواده و دسترسی به وکیل محروم‌اند. در این بین نادر افشاری وارد دهمین روز اعتصاب غذای خود در بند ۲۰۹ زندان اوین شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در تاریخ ۱۲ بهمن‌ماه سال جاری دست‌کم ۷ تن از فعالین مدنی طی یک عملیات سراسری در نقاط مختلف ایران توسط نیرو های امنیتی بازداشت شدند، علی‌رغم گذشت دو هفته برخی از بازداشت‌شدگان کماکان از حق تماس تلفنی، ملاقات و دسترسی به وکیل محروم‌اند.
از وضعیت بهنام موسیوند، فعال مدنی همچنان هیچ اطلاعی در دسترس نیست، این کنشگر مدنی از ناراحتی قلبی رنج می‌برد و همراه نداشتن داروهای قلب‌اش موجب نگرانی خانواده و نزدیکان وی شده است.
پدر آقای موسیوند در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی گفت: “روز ۱۲ بهمن وقتی به خانه مراجعه کردم با حضور ۸ تن از ماموران امنیتی که خانه‌ام را تفتیش کرده و همسرم که غش کرده و بر زمین افتاده بود مواجه شدم. آقای موسیوند تاکید می‌کنند ماموران خود را نیروی وزارت اطلاعات معرفی کرده بودند”.
پدر آقای موسیوند تاکید می‌کند که از روز اول بازداشت فرزندش تاکنون اطلاعی از وی ندارد و تلاش‌هایش برای یافتن خبری از سرنوشت او بی‌نتیجه بوده است.
از سوی دیگر با گذشت ده روز از اعتصاب غذای نادر افشاری، همچنان خبری از وی نیز در دست نیست.
علیرغم بی‌اطلاعی عمده خانواده ها از سرنوشت فرزندان خود، یکی از نزدیکان نادر افشاری به هرانا گفت: “روز ۱۲ بهمن‌، ۴ تن از مامورین وزارت اطلاعات با حضور در منزل نادر اقدام به بازداشت وی کردند و همچنین خانه ایشان را نیز تفتیش و بازرسی نمودند”.
این منبع در ادامه گفت: “خانواده نادر پس از تلاش بسیار برای ملاقات با فرزندشان سرانجام موفق شدند روز پنچ‌شنبه در حضور ماموران با ایشان ملاقات کنند و در آنجا متوجه شدند که فرزندشان از روز ۱۶ بهمن اقدام به اعتصاب غذا کرده است”.
نادر افشاری که به گفته نزدیکانش، بدون ذکر مصداق به اقدام علیه امنیت ملی متهم است، از روز ۱۶ بهمن ماه در اعتراض به بازداشت خود اقدام به اعتصاب غذای اعتراضی کرده است. وی در حال حاضر پس از دوهفته بازداشت و ده روز اعتصاب غذا در بند ۲۰۹ زندان اوین تحت نظارت وزارت اطلاعات نگهداری می شود.
لازم به اشاره است که در تاریخ ۱۲ بهمن‌ماه ۱۳۹۶، علاوه بر آقای نادر افشاری شش تن دیگر از فعالین مدنی از جمله سعید اقبالی، سعید سیفی جهان، بهنام موسیوند، محمود معصومی، داریوش زندی و همسرش شیما بابایی طی عملیات سراسری در نقاط مختلف ایران توسط نیرو های امنیتی وابسته به وزارت اطلاعات بازداشت شدند.
همزمان با نزدیکان آقای نادری، خانواده آقای معصومی نیز در مورد آخرین وضعیت وی به گزارشگر هرانا گفتند: “علیرغم پیگیری های مستمر ما کماکان از وضعیت محمود بی خبر هستیم و در نگرانی از سرنوشتش به سر می‌بریم”.
همچنین از وضعیت داریوش زندی و همسرش شیما بابایی نیز اطلاع دقیقی در دست نیست. این زوج زندانی پس از بازداشت به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده اند.
در مورد سعید اقبالی و سعید سیفی جهان نیز یک منبع مطلع در روزهای اخیر به هرانا گفت: “برای آقایان اقبالی و سیفی جهان به ترتیب ۲ و ۱ ماه قرار بازداشت تعیین شده است، آقای اقبالی در تنها تماس تلفنی که با خانواده اش داشته گفته است به تبلیغ علیه نظام متهم است. هر دو فعال مدنی مورد اشاره در حال حاضر در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر می بردند”.
از دلایل و جزییات بازداشت هماهنگ این فعالان مدنی کماکان اطلاعی در دست نیست. با این‌حال می‌توان در نظر گرفت نیروهای امنیتی یک عملیات هماهنگ و سراسری که زنجیره‌ای از فعالان مدنی در اقصی‌نقاط کشور در بر می‌گیرد را رهبری کردند.
با توجه به محل نگهداری این افراد به نظر می‌آید وزارت اطلاعات متولی بازداشت این فعالان است.


تنباکوی جنسی


یک هشدار جدی؛ ورود مخدری با نام تنباکوی جنسی
رئیس کانون درمانگران اعتیاد کشور از ورود مخدر جدیدی با عنوان تنباکوی جنسی خبر داد و گفت: این نوع تنباکو آغشته به مخدر به صورت محدود و به شکل مسافری از کشورهای خارجی به کشور وارد شده است.
به گزارش ایرنا هادی پناهی گفت: این تنباکو ماده ای نوظهور است که دارای ترکیبات محرک و مخدر است و آسیب جدیدی به سیستم های جنسی زنان و مردان وارد می سازد.
وی با تاکید بر اینکه این تنباکو تاثیری مثبت بر تقویت قوای جنسی ندارد، اظهار کرد: مطالعات انجام شده حاکی از آن است که مصرف این تنباکو تاثیری منفی جدی برسیستم باروری زنان بر جای می گذارد و منجر به ناباروری قطعی در آنان می شود.
این کارشناس اعلام کرد: این تنباکو تحت لیسانس یکی از کشورهای عربی است که با قیمتی بیش از تنباکوی موجود در بازار عرضه می شود و روی بسته بندی آن عبارات و مفاهیم مشخصی درج شده است که قابل شناسایی است.
رئیس کانون درمانگران اعتیاد کشور همچنین تاکید کرد: گفته می شود این تنباکو با وجود محرک بودن بی ضرر است اما نتیجه تحقیقات نشان می دهد آسیب های جدی برفرد مصرف کننده، هم مردان و هم زنان وارد می سازد و به همین دلیل توصیه اکید می شود که مورد مصرف قرار نگیرد.
وی از وجود محرک های جنسی و مواد نشاط آور به عنوان الگوی جدید اعتیادی نام برد و گفت: عوارض جدی این محرک در کوتاه مدت آشکار می شود.
پناهی همچنین با اشاره به مصرف انواع تنباکوهای خارجی گفت: همه تنباکوهای خارجی که مورد اقبال جوانان و نوجوانان است متشکل از مواد افزودنی است که ضرر دارد.
به اعتقاد این کارشناس، تاثیرسوء تنباکو از سیگار بیشتر است چرا که حجم دود بیشتری را به بدن وارد می سازد.

  چهل و دو سال بوده اید . دیگر بس است . باید برای همیشه در زباله دان تاریخ با بدترین نام دفن شوید . ای منفورترین موجوداتی که نمیشود گفت چه ه...